Το σχετικό νομοσχέδιο ξεκίνησε να συζητείται και να ψηφιστεί σήμερα - γι' ακόμα μια φορά - με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στην Ολομέλεια της Βουλής. Υποχρεωτική μετάβαση σε ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, που είναι πανάκριβα,υποχρεωτική χρήση φυσικού αερίου για θέρμανση κατοικιών και υποχρεωτική εγκατάσταση φωτοβολταϊκών χωρίς καμία πρόβλεψη κάλυψης του κόστους - Κάτω από αυτές τις συνθήκες,το κόστος θέρμανσης και ρεύματος τετραιάζεται.
Για μια «μεγάλη στιγμή» θα μιλήσει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός όταν (σήμερα Πέμπτη 26 Μαΐου) θα ψηφιστεί στη Βουλή ο νέος «κλιματικός νόμος». Πράγματι, θα είναι «μια μεγάλη στιγμή» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη , αφού με τις διατάξεις του νομοσχεδίου που εισηγείται καταφέρνει ταυτόχρονα πολλά πράγματα: Να πολλαπλασιάσει το κόστος ζωής για τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τα επόμενα χρόνια, να διασφαλίσει τα κέρδη πολλών «καρτέλ». » που αδημονούν για κέρδη μέσω της «πράσινης ανάπτυξης» και ταυτόχρονα να «σιγουρέψει» ότι η κερδοφορία των προϊόντων δεν ταλαιπωρείται από περιβαλλοντικούς περιορισμούς.
Αυτό το τελευταίο έχει διασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό ήδη από τον Απρίλιο του 2020, όταν ο Κωστής Χατζηδάκης «πέρασε» από τη Βουλή τον « περιβαλλοντικό νόμο» . Αυτός που, μεταξύ άλλων, προέβλεπε ότι οι επιχειρήσεις θα «ελέγχονται» περιβαλλοντικά από τις εταιρείες που θα προσλαμβάνουν οι ίδιοι. Όπως είχε, άλλωστε. ομολογήσει με αυτό το νομοσχέδιο «στρώνουμε κόκκινο χαλί στους επενδυτές» .
Έτσι, ο νέος «κλιματικός νόμος» έρχεται να ολοκληρώσει τη «δουλειά»: Οι διατάξεις του καθορίζονται στην προστασία του περιβάλλοντος και των κλιματικών μέτρων στό μια.. ατομική υπόθεση και όχι κάποια υποχρέωση του κράτους . Συγκεκριμένα, ξεχωριστά ο μισθωτός, ο αγρότης ή ο μικρός αυτοπασχολούμενος γίνεται … «υπεύθυνος» για το περιβάλλον και οφείλει να εφαρμόσει συγκεκριμένους κανόνες. Όσο για το κράτος; Διατηρεί για τον εαυτό του τον ρόλο του επιτηρητή με την κυβέρνηση να επιθυμεί να «πάρει τα ευαισθησία» για την… ευαισθησία της.
Δείτε κι αυτό: ΕΚΤΑΚΤΟ – Σοβαρά τραυματισμένος φοιτητής στο ΑΠΘ (φωτογραφίες)
Το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία θα πρέπει να επωμιστεί ένα τεράστιο κόστος «προσαρμογής» είναι μία …λεπτομέρεια που ελάχιστα απασχολεί. Δεν βρίσκει, καν, χώρο στις κυβερνητικές μεγαλοστομίες περί του «μέλλοντος του πλανήτη».
Με λίγα λόγια, ο «κλιματικός νόμος» που έχει στόχο την « κλιματική ουδετερότητα» δεν είναι καθόλου … «ουδέτερος», ως προς την κοινωνική λειτουργική του. Αντιθέτως, θα οξύνει τις αντιθέσεις δημιουργώντας συνθήκες όξυνσης της ενεργειακής φτώχειας και θα μεγαλώσει τα εισοδηματικά «χάσματα».
Ας δούμε τα βασικά σημεία του κλιματικού νόμου:
Σύμφωνα με τον εισηγητή της Ν.Δ Εμμανουήλ Μπουτσικάκη, «ο ελληνικός κλιματικός νόμος περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εθνικούς ποσοτικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% το 2030 σε σχέση με το 1990, κατά 80% το 2040, έτσι ώστε το 2050 να πετύχουμε την κλιματική ουδετερότητα, δηλαδή, μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα».
Μάλιστα, η στοχοθεσία αυτή συνοδεύεται με την ανάλογη μεγαλοστομία αφού ανέφερε πως «το ρολόι δεν μετράει, είμαστε στο σημείο μηδέν. Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, βιώνουμε δραματικό και εποικοδομητικό τρόπο τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Η κλιματική αλλαγή συνιστά υπαρξιακή απειλή που απαιτεί ενισχυμένη φιλοδοξία και αυξημένη δράση για το κλίμα» . Πρόσθεσε, δε, πως «είναι πλέον επιβεβαιωμένο να καθιερωθεί εθνική στρατηγική και σχέδιο προσαρμογής και να ληφθεί υπόψιν η ενωσιακή στρατηγική» .