Displaying items by tag: δραση για μια αλλη πολη

           Από την Δημοτική Παράταξη "Δράση για μια Άλλη Πόλη - Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων" εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

           Την περασμένη Πέμπτη 23 Ιουνίου, στις 8.00 το βράδυ, στο προαύλιο του 2ου Γυμνασίου Βριλησσίων, η ΔΡΑΣΗ διοργάνωσε την πρώτη φετινή της ανοικτή εκδήλωση. Με τους γνωστούς περιορισμούς λόγω covid, από τον Μάιο του 2020 μέχρι σήμερα, το μόνο που αποδείχτηκε εφικτό να κάνουμε, ήταν οι προβολές του Cine-Δράση (κι αυτές σταδιακά) και ορισμένες διαδικτυακές συζητήσεις ή «μαθήματα».

          Η επαναφορά στις ανοιχτές εκδηλώσεις μετά από καιρό, είχε τις αγωνίες της! Αλλά το αποτέλεσμα υπήρξε παραπάνω από θετικό!

          Εισηγητής ο καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Βασίλης Καραποστόλης, που με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου Ο παλμός του κόσμου: Αγώνες της αγάπης στον καιρό μας, ανέπτυξε «Το πρόβλημα της αγάπης στον καιρό μας». Μια ομιλία – σταθμός στις δραστηριότητές μας, που άγγιξε το κοινό, στραμμένη στα σύγχρονα ζητήματα, σε βαθύτερα ερωτήματα και στα προαπαιτούμενα των καιρών.

          Με έναν ομιλητή που δεν αρκείται να περιγράφει, δεν είναι ταξιδευτής μέσα στον κόσμο, αλλά αποπειράται να εντοπίσει το καίριο αξιακό πρόβλημα, την εκάστοτε ηθική συγκρότηση, τον συλλογικό άνθρωπο της εποχής του, και να μιλήσει γι’ αυτόν, να τον κατανοήσει. Δημιουργώντας στον ακροατή «εικόνες» και συναισθήματα που παραπέμπουν σε διεξόδους.

         Ο κ. Καραποστόλης εισήγαγε μεθοδικά το θέμα του. Από τον έρωτα, στο πάθος της κατοχής και στην προσφορά της αγάπης, και από την φυγοπονία του εγώ, στο αίτημα της ομορφιάς και στην έλξη του ιδεώδους.

        Επιχείρησε να συνδυάσει ερωτήματα, που απασχολούν (ή θα έπρεπε να απασχολούν), ακόμη και συνοικιακές προσπάθειες όπως η ΔΡΑΣΗ, όλα εκείνα που και οι συλλογικότητες συναντούν στο δρόμο τους και στη μαζική τους πρακτική: Γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά; Γιατί είναι παθητικοποιημένος; Γιατί δεν είναι διαθέσιμος να αγωνιστεί για οτιδήποτε; Πώς θα μπούμε στη «φάση της όρεξης»; Πώς τίθενται τα πράγματα στα σύγχρονα ήθη;

        Ακολούθησε συζήτηση επί ώρες, με εύστοχες και εποικοδομητικές επισημάνσεις, ένας αναπάντεχα ζωντανός και απαιτητικός διάλογος, από ένα κοινό συντονισμένο σε όσα πολύτιμα τέθηκαν. Και η βραδιά έκλεισε με το καθιερωμένο κέρασμα του Cine – Δράση.

       Στο πλαίσιο των ζωντανών σεμιναρίων και συζητήσεων με τίτλο¨" Σινεμά και Ιστορία" θα προβλεφθούν τα ντοκυμαντέρ "Ρόζα, Η χώρα των δύο ποταμών" και "Η επιστροφή: Η ζωή μετά το Ισλαμικό Κράτος" - Τετάρτη 22 Ιουνίου 2022 στις 8.30' μ. μ. στο Στέκι της Δράσης (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια)

       Στην 31η συνάντηση του σεμιναρίου « Σινεμά και Ιστορία » που οργανώνει το Cine Δράση, τελευταία της περιόδου 2021-2022 , συνεχίζουμε τη συζήτηση για την Αραβική Άνοιξη βλέποντας και σχολιάζοντας τα ντοκιμαντέρ « Ρόζα, Η χώρα των δύο ποταμών » (Roza: Welatê du çeman , 2016) του Kudbettin Cebe και « Η επιστροφή: Η ζωή μετά το Ισλαμικό Κράτος » (El retorno: la vida después del ISIS, 2021) της Alba Sotorra Clua.

       - Ρόζα, Η χώρα των δύο ποταμών Κουρδική Παραγωγή, Ντοκιμαντέρ, Πολεμικό, 2016. Διάρκεια:75'. Σκηνοθεσία΄-Φωτογραφία-Ήχος: Kudbettin Cebe. Μουσική: Mahmud Berazi.

         Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται την επανάσταση στη Ροζάβα μέσα από ιστορίες Ασσύριων, Κούρδων και Αράβων, οι οποίοι εν μέσω επιθέσεων από το ισλαμικό κράτος προσπαθούν να χτίσουν ένα κοινοτικό σύστημα, την δημοκρατική αυτονομία. Η ιστορία της Ροζάβα παρουσιάζεται τις περισσότερες φορές μέσα από τους ηρωικούς αγώνες των Κούρδων ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, ενώ πολύ λιγότερη προσοχή δίνεται στην κοινωνική διάσταση των αλλαγών που συντελούνται στη Βόρεια Συρία. Η «Ρόζα, Η χώρα των δύο ποταμών» προσπαθεί να παρουσιάσει αυτό το λιγότερο γνωστό μέρος της ιστορίας. Έτσι, εκτός από την εικόνα του αγώνα και του μαρτυρίου, παρουσιάζει τη γέννηση μιας νέας κοινωνίας που βασίζεται στη γυναικεία απελευθέρωση, τους συνεταιρισμούς και την άμεση δημοκρατία.

        Ο σκηνοθέτης Kutbettin Cebe, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2 ετών και 4 μηνών για προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης, παρόλο που αρνήθηκε τις κατηγορίες. Ο ίδιος δήλωσε για το θέμα: «Γύρισα ένα ντοκιμαντέρ. Εκείνη την εποχή γινόταν πόλεμος με το ISIS. Αποκλείεται να κάνω προπαγάνδα για οποιαδήποτε τρομοκρατική οργάνωση. Στο ντοκιμαντέρ κάνω ερωτήσεις, η άλλη πλευρά απαντά». Και συνεχίζει: «Έχουν εμμονή (οι Τούρκοι) με τις ταινίες ντοκιμαντέρ, ειδικά τις παραγωγές που μιλούν για το κουρδικό ζήτημα. Ήταν πραγματικά δύσκολο να κάνεις ντοκιμαντέρ στην περιοχή. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα: Θα πηγαίναμε στις καμένες πόλεις Cizre, Şirnak, Sur και Nusaybin και θα τραβούσαμε τις καταστροφές που προκάλεσε ο πόλεμος, αλλά και τη ζωή σήμερα εκεί. Ωστόσο, η πίεση της αστυνομίας, την οποία συναντούσαμε συστηματικά, είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να κάνουμε αυτή τη δουλειά».

       - Η επιστροφή: Η ζωή μετά το Ισλαμικό Κράτος Ισπανία , Ντοκιμαντέρ, 2021. Διάρκεια: 90’. Σκηνοθεσία: Alba Sotorra Clua. Σενάριο: Júlia Berenguer, Xavi Carrasco, Alejandra Céspedes, Michael Nollet, Júlia Parés, Alba Sotorra. Φωτογραφία: Gris Jordana, Núria Roldos, Lara Vilanova. Μουσική: Mehmud Berazi, Josefina Rozenwasser.

       Μετά το αναγνωρισμένο «Commander Arian: A Story of Women, War and Freedom», η Alba Sotorra επιστρέφει στο Κουρδιστάν και κάνει ένα ντοκιμαντέρ -συλλογικό πορτρέτο μιας ομάδας γυναικών από τη Δύση, οι οποίες εντάχθηκαν στα νιάτα τους στο Ισλαμικό Κράτος και σήμερα διεκδικούν το δικαίωμα μιας νέας αρχής στη χώρα τους. Κάποιες είναι μόνες, κάποιες έχουν παιδιά. Γυρίστηκε στο στρατόπεδο υψίστης ασφαλείας Roj στη Βορειοανατολική Συρία, όπου φιλοξενούνται 1500 νύφες του ISIS και τα παιδιά τους καθώς οι πατρίδες τους, χώρες σε όλο τον κόσμο αρνούνται την επιστροφή τους.

       Το πιο οικείο πρόσωπο στην ταινία της Alba Sotorra Clua, τουλάχιστον στο βρετανικό κοινό, είναι αυτό της Shamima Begum, η οποία έγινε πρωτοσέλιδο όταν, στα 15 χρόνια της, έφυγε με δύο συμμαθητές της για να ενταχθεί στο Χαλιφάτο του ISIS στη Συρία. Το 2019 εννέα μηνών έγκυος, έχοντας χάσει ήδη 3 παιδιά και με τους 2 φίλους της νεκρούς κατέφυγε στον προσφυγικό καταυλισμό. Οι Αμερικανοί τηλεθεατές, με τη σειρά τους, θα αναγνωρίσουν την Hoda Muthana που έφηβη μετανάστευσε στη Συρία ενώ παρακινούσε τους οπαδούς της στο twitter να ακολουθήσουν το δρόμο της ή να οργανώσουν τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ. Η προσχώρηση της στον ISIS έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότερες φιλοξενούμενες στο Roj είναι λιγότερο γνωστές γυναίκες από τη Γερμανία, τον Καναδά, την Ολλανδία και άλλες. Τώρα, για πρώτη φορά διηγούνται τις ιστορίες τους στην κάμερα. Η σκηνοθέτης συνδυάζει πλάνα από την καθημερινότητα των στρατοπέδων, όπως ομαδικές συνεδρίες όπου οι γυναίκες συζητούν τις εμπειρίες τους, συνεντεύξεις εμπλουτισμένες με αρχειακό ρεπορτάζ και ταινίες προπαγάνδας. Παρακολουθεί επίσης τη ζωή των παιδιών (μέχρι πέντε ετών), στο στρατόπεδο, ωθώντας το θεατή να προβληματιστεί για την κατάσταση τους.

       Αν και οι γυναίκες έχουν διαφορετικές πατρίδες, διαφορετικές ηλικίες, μορφωτικό επίπεδο κλπ, υπάρχουν εντυπωσιακά κοινά στοιχεία σε αυτό που τους έχει συμβεί. Όλες δηλώνουν ότι αισθήματα μοναξιάς που τις ώθησαν προς το ISIS. Η Begum περιγράφει τον εαυτό της σαν το «μαύρο πρόβατο της οικογένεια της». Κάποιος άλλος σημειώνει ότι «το μόνο που ήθελα ήταν να γίνω μέρος ενός πράγματος», ενώ μια ηλικιωμένη Καναδή, η Kimberly Pollman, αναφέρει ότι ήταν το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς» που την παρακίνησε. Αν και το φιλμ δεν αρνείται την πολυπλοκότητα της κατάστασης, δείχνει πώς αυτές οι γυναίκες κινήθηκαν, ως επί το πλείστον, επηρεασμένες από δημοσιεύματα στο διαδίκτυο, για να ανακαλύψουν κατά την άφιξή τους στη Συρία ότι έφτασαν σε μια «κόλαση πάνω στη γη».

      Η σκηνοθέτης αφιερώνει αρκετό χρόνο με τους Κούρδους εθελοντές που τις φροντίζουν. Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών Govinaz Evdike, η οποία βοηθά τις γυναίκες να αντιμετωπίσουν τα τραύματα τους, παρόλο που η ίδια έχασε αγαπημένα πρόσωπα από το ISIS, δηλώνει ότι είναι καθήκον να τις βοηθήσουν. Μια υπενθύμιση ότι οι πραγματικοί ηρωισμοί στη ζωή είναι συχνά αόρατες πράξεις συγχώρεσης όπως αυτή. Ο τρόπος που η σκηνοθέτης εξετάζει το θέμα, η συμπονετική της στάση απέναντι σε αυτές τις γυναίκες και κυρίως τα παιδιά, λειτουργεί ως αντίβαρο στο λαϊκισμό με τον οποίο παρουσιάζονται συχνά οι ιστορίες τους από ΜΜΕ. Μπορεί να μην υπάρχουν εύκολες απαντήσεις, αλλά η συντριπτική αίσθηση είναι ότι το να παραμένουν όλα αυτά τα άτομα σε διαρκές κενό δεν μπορεί να είναι η λύση.

      Διδασκαλία: Παναγιώτης Δενδραμής, σκηνοθέτης, διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Κρήτης.

      Η παρακολούθηση του σεμιναρίου μπορεί να είναι είτε ζωντανή στο Στέκι της Δράσης (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια), είτε διαδικτυακή μέσω της πλατφόρμας zoom:

     Παρακολούθηση Σεμιναρίου Meeting ID: 854 2234 7324 Passcode: 947205

         Με ανοιχτή επιστολή τους προς τον Δήμαρχο της πόλης - Ανακοίνωση του γραφείου τύπου της Παράταξης "Δράση για μια άλλη πόλη - Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων"

        Από το γραφείο τύπου της Παράταξης "Δράση για μια άλλη πόλη" Βριλησσίων εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση σχετικά με το πρόγραμμα Δημιουργικής Απασχόλησης έτους 2022 του Δήμου για το οποίο τοποθετήθηκαν εργαζόμενοι γονείς που με ανοιχτή τους επιστολή καταγγέλλουν ανοργανωσιά και αδιαφάνεια στις εγγραφές:

       Στις 24 Μαΐου ο Δήμος Βριλησσίων ανακοίνωσε ότι από τη « Δευτέρα 30 Μαΐου 2022 ξεκινούν -από ώρα 08:30- οι εγγραφές για τη συμμετοχή των παιδιών στο καλοκαιρινό πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Βριλησσίων. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά δημοτών, κατοίκων και εργαζομένων του Δήμου που έχουν γεννηθεί από το 2010 έως και το 2016. Απαραίτητη προϋπόθεση να εργάζονται και οι δύο γονείς. Επειδή ο αριθμός των παιδιών που θα συμμετάσχουν θα είναι περιορισμένος, θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας», έγραφε ο Δήμος στην ιστοσελίδα του.

      «Θα γίνει προσπάθεια να ενταχθούν όλα τα παιδιά στο πρόγραμμα, δεδομένων των συνθηκών ασφάλειας έναντι του covid», είχε καθησυχάσει τα μέλη του Δ.Σ. του Πολιτιστικού & Αθλητικού Οργανισμού ο προϊστάμενος του τμήματος κ. Ν. Γεωργιάδης, όταν έγινε αναφορά στο θέμα. Εξάλλου, στα Βριλήσσια προ covid, καλύπτονταν όλες οι αιτήσεις.

      Τι συμβαίνει όμως εφέτος; Όπως προκύπτει από τις αντιδράσεις γονέων στα τοπικά κοινωνικά μέσα δικτύωσης, η διαδικασία της κατάθεσης των αιτήσεων εγγραφής δεν φαίνεται να οργανώθηκε σωστά και - κυρίως- με διαφάνεια.

     Ας δούμε ενδεικτικά:

     « Σήμερα ξεκίνησαν οι αιτήσεις για το summer camp του Δήμου. Η προχειρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Απαράδεκτος ο τρόπος υποβολής αιτήσεων. Η ουρά είχε ήδη σχηματιστεί από τις 7 παρά το πρωί. Αφού περιμέναμε για ώρα όρθιοι, δέκα παρά ένας κύριος μάζεψε τις αιτήσεις χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου και μας ανέφερε ότι θα τις πρωτοκολλήσουν και θα ενημερωθούμε εάν έγιναν δεκτά τα παιδιά για κάποια περίοδο. Με άλλα λόγια, η προτεραιότητα δεν ισχύει, αφού βρίσκεται καθαρά στα χέρια όποιου έχει τις αιτήσεις.»

     Αλλά δεν είναι μόνον τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης...

     Κοινοποιήθηκε στην ιστοσελίδα μας επιστολή εργαζομένων γονέων για το ίδιο ζήτημα, που έχει ως παραλήπτη τον Δήμαρχο Βριλησσίων.

     Τα όσα - με σοβαρότητα και ευπρέπεια- θίγονται σ’ αυτήν, χρήζουν διερεύνησης και απαντήσεων από τους αρμοδίους.

     Πόσο μάλλον, που επί διοικήσεως Μανιατογιάννη το Δημοτικό Συμβούλιο έχει καταστεί μια περιοδική κοινωνική δραστηριότητα, κάτι για να μην ξεχνιόμαστε, δύο μήνες έχουν περάσει πάλι από την τελευταία συνεδρίαση, με αποτέλεσμα οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης να αδυνατούν να ασκήσουν τον ρόλο τους.

     Δείτε κι αυτό: Έκθεση ΟΗΕ: “De facto πολιτική οι επαναπροωθήσεις στην Ελλάδα”

     Η επιστολή

     Βριλήσσια 10/6/2022

     Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε των Βριλησσίων,

     Απευθυνόμαστε σε εσάς ως γονείς τεσσάρων παιδιών, για τρία εκ των οποίων, θεωρητικά, είμαστε δικαιούχοι στο κοινωνικό πρόγραμμα της καλοκαιρινής απασχόλησης παιδιών του δήμου για το 2022.

     Το πρόγραμμα αυτό, παρόλο που σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτείται από τους ίδιους τους γονείς με ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, είναι απαραίτητο για την πλειοψηφία των εργαζόμενων γονέων, αφενός μεν γιατί με το κλείσιμο των σχολείων δεν μπορούν, προφανώς, να αφήνουν μόνα τα παιδιά τους και αναζητούν μία δημιουργική και κυρίως ασφαλή ενασχόληση για αυτά τις ώρες εργασίας τους, αφετέρου, το κόστος για τις αντίστοιχες ιδιωτικές δομές είναι ασύγκριτα δυσβάσταχτο, πολλώ δε μάλλω, για οικογένειες με δύο, τρία ή και περισσότερα παιδιά.

     Την 24η Μαΐου 2022 ανακοινώσατε, μέσα από την ιστοσελίδα του δήμου, τη δράση «Καλοκαιρινό πρόγραμμα απασχόλησης παιδιών -Summer Camp 2022- Δήμου Βριλησσίων», της οποίας τη διεξαγωγή, και φέτος, αναθέσατε στον οργανισμό του δήμου "Πολιτιστικός & Αθλητικός Οργανισμός Δήμου Βριλησσίων" (ΠΑΟΔΗΒ).

     Οι εγγραφές ξεκίνησαν Δευτέρα 30 Μαΐου 2022 και από ώρα 08:30 και, επί της ουσίας, ολοκληρώθηκαν στις 09:00 της ίδιας ημέρας (για μια ακόμα χρονιά), αφού το μόνο κριτήριο ήταν «αυστηρά σειρά προτεραιότητας» (πέραν του υποχρεωτικού της «εργασίας και των δύο γονέων»).

    Αποκλειστήκαμε εμείς, και άλλοι δικαιούχοι, λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων και επειδή, ως εργαζόμενοι, είχαμε τη μέρα εκείνη ανειλημμένες υποχρεώσεις και δεν ήταν εφικτό να προλάβουμε να στηθούμε στη σειρά από το πρωί.

     Απευθυνόμενοι, με αίτησή μας, στη διεύθυνση του ΠΑΟΔΗΒγια το ζήτημα αυτό, αυτοί, μη αντιλαμβανόμενοι, προφανώς, τον κοινωνικό ρόλο που τους έχετε αναθέσει, μας απάντησαν με αντιγραφή της ανακοίνωσή σας, συμπληρώνοντας ψευδώς πως «Για πρώτη χρονιά οι ενδιαφερόμενοι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και οι θέσεις καλύφθηκαν στις πρώτες ώρες...» (ήδη, στην ανακοίνωσή σας, γίνεται αναφορά για τον περιορισμένο αριθμό θέσεων και όλοι γνωρίζουν από τα προηγούμενα χρόνια, ότι, όποιος προλάβει, ...πρόλαβε).

     Κύριε Δήμαρχε, επειδή το κοινωνικό πρόγραμμα καλοκαιρινής απασχόλησης δεν χαρίζεται από κανέναν, αλλά είναι μια δράση που, εν μέρει, πληρώνεται και από το δήμο και κατ’ επέκταση από τα τέλη και τους φόρους όλων μας, θα θέλαμε την έγγραφη απάντησή σας στα παρακάτω ερωτήματα:

      Ποιος είναι ο περιορισμένος αριθμός των παιδιών που συμμετέχει στο πρόγραμμα ανά εβδομάδα; Υπάρχουν θέσεις οι οποίες έχουν, εκ των προτέρων, δεσμευθεί για συγγενείς, φίλους και γνωστούς; Αν όχι, πως είναι δυνατόν να εξαντλούνται από μία σειρά 30-40 ατόμων;

     Ήδη 8ος χρόνος δημαρχίας σας, σκοπεύετε και αν ναι, πότε, να καλύπτεται το σύνολο των ενδιαφερόμενων εργαζόμενων γονέων από το πρόγραμμα; Αν όχι, πώς μπορεί η δημοτική αρχή να στέκεται απαθής και αδρανής σε μια τόσο επιτακτική ανάγκη των δημοτών, τους οποίους αφήνει εκτεθειμένους;

     Και σε κάθε περίπτωση, πώς είναι δυνατόν, για ένα κοινωνικό πρόγραμμα, να μην λαμβάνονται υπόψη κοινωνικά κριτήρια (εισόδημα, τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, ...), παρά μόνο η «αυστηρά σειρά προτεραιότητας»;

     Με τιμή, Αφροδίτη Βασιλείου, Γιώργος Ντάλας

     Με τη σειρά μας, στα ερωτήματα αυτά περιμένουμε άμεσες απαντήσεις!

     Δείτε κι αυτό: Ούτε πολιτική, ούτε προστασία: Ανέτοιμοι σε όλα για τις φωτιές του καλοκαιριού