Displaying items by tag: περιβαλλον

         Το σχετικό νομοσχέδιο ξεκίνησε να συζητείται και να ψηφιστεί σήμερα - γι' ακόμα μια φορά - με τη διαδικασία του κατεπείγοντος στην Ολομέλεια της Βουλής. Υποχρεωτική μετάβαση σε ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, που είναι πανάκριβα,υποχρεωτική χρήση φυσικού αερίου για θέρμανση κατοικιών και υποχρεωτική εγκατάσταση φωτοβολταϊκών χωρίς καμία πρόβλεψη κάλυψης του κόστους - Κάτω από αυτές τις συνθήκες,το κόστος θέρμανσης και ρεύματος τετραιάζεται. 

         Για μια  «μεγάλη στιγμή»  θα μιλήσει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός όταν (σήμερα Πέμπτη 26 Μαΐου) θα ψηφιστεί στη Βουλή ο νέος «κλιματικός νόμος». Πράγματι, θα είναι  «μια μεγάλη στιγμή»  για τον  Κυριάκο Μητσοτάκη , αφού με τις διατάξεις του νομοσχεδίου που εισηγείται καταφέρνει ταυτόχρονα πολλά πράγματα:  Να πολλαπλασιάσει το κόστος ζωής για τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας τα επόμενα χρόνια, να διασφαλίσει τα κέρδη πολλών «καρτέλ». » που αδημονούν για κέρδη μέσω της «πράσινης ανάπτυξης» και ταυτόχρονα να «σιγουρέψει» ότι η κερδοφορία των προϊόντων δεν ταλαιπωρείται από περιβαλλοντικούς περιορισμούς.

        Αυτό το τελευταίο έχει διασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό ήδη από τον Απρίλιο του 2020, όταν ο  Κωστής Χατζηδάκης  «πέρασε» από τη Βουλή τον « περιβαλλοντικό νόμο» . Αυτός που, μεταξύ άλλων, προέβλεπε ότι οι επιχειρήσεις θα «ελέγχονται» περιβαλλοντικά από τις εταιρείες που θα προσλαμβάνουν οι ίδιοι. Όπως είχε, άλλωστε. ομολογήσει με αυτό το νομοσχέδιο  «στρώνουμε κόκκινο χαλί στους επενδυτές» .

       Έτσι, ο νέος  «κλιματικός νόμος»  έρχεται να ολοκληρώσει τη «δουλειά»: Οι διατάξεις του καθορίζονται στην  προστασία του περιβάλλοντος και των κλιματικών μέτρων στό μια.. ατομική υπόθεση και όχι κάποια υποχρέωση του κράτους . Συγκεκριμένα, ξεχωριστά ο μισθωτός, ο αγρότης ή ο μικρός αυτοπασχολούμενος γίνεται … «υπεύθυνος» για το περιβάλλον και οφείλει να εφαρμόσει συγκεκριμένους κανόνες. Όσο για το κράτος; Διατηρεί για τον εαυτό του τον ρόλο του επιτηρητή με την κυβέρνηση να επιθυμεί να «πάρει τα ευαισθησία» για την… ευαισθησία της.

        Δείτε κι αυτό: ΕΚΤΑΚΤΟ – Σοβαρά τραυματισμένος φοιτητής στο ΑΠΘ (φωτογραφίες)

     Το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία θα πρέπει να επωμιστεί ένα τεράστιο κόστος «προσαρμογής» είναι μία …λεπτομέρεια που ελάχιστα απασχολεί. Δεν βρίσκει, καν, χώρο στις κυβερνητικές μεγαλοστομίες περί του «μέλλοντος του πλανήτη».

Με λίγα λόγια, ο «κλιματικός νόμος» που έχει στόχο την « κλιματική ουδετερότητα»  δεν είναι καθόλου … «ουδέτερος», ως προς την κοινωνική λειτουργική του. Αντιθέτως, θα οξύνει τις αντιθέσεις δημιουργώντας συνθήκες όξυνσης της ενεργειακής φτώχειας και θα μεγαλώσει τα εισοδηματικά «χάσματα».

      Ας δούμε τα βασικά σημεία του κλιματικού νόμου:

• Ο νέος νόμος προβλέπει ότι έως το  2026  – και με σταδιακό τρόπο – θα είναι υποχρεωτική η κυκλοφορία των ηλεκτρικών ηλεκτρικών αυτοκινήτων, προκειμένου να «πιαστεί» ο στόχος της ηλεκτροκίνητης αυτοκίνησης που έχει θεσπιστεί για το  2030 . Αυτό που …δεν έχει προβλέψει ο νόμος είναι αυτός που θα βρει έναν μισθωτό τις  30, 40 ή ακόμη και 50.000 ευρώ  που απαιτούνται για την  αγορά ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Μάλιστα, οι τιμές των ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα κινηθούν σε υψηλά επίπεδα ακόμη και στην περίπτωση των μεταχειρισμένων. Η πολιτική αυτή αναμένεται να είναι πολύ πιο αιχμηρή στην περίπτωση των επαγγελματιών αυτοκινητιστών (ταξί) που θα υποχρεωθούν να καταβάλλουν πολύ υψηλά κόστη. Φυσικά, στο νέο νόμο δεν υπάρχει καμία ουσιαστική πρόβλεψη για την ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ώστε και περιβαλλοντικό αποτύπωμα να υπάρξει και να καλυφθούν οι ανάγκες των ανθρώπων.
• Ορίζεται ότι σταδιακά θα βγει «εκτός αγοράς» η δυνατότητα του καυσίμου θέρμανσης. Πιο συγκεκριμένα, θα απαγορευθούν οι νέοι καυστήρες πετρελαίου από το 2025 ενώ θα καταστεί υποχρεωτική η χρήση βιοκαυσίμων. Ουσιαστικά, δηλαδή, με έμμεσο τρόπο, θα οδηγηθούν τα λαϊκά νοικοκυριά στην κατανάλωση φυσικού αερίου και το επόμενο βήμα θα είναι η υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων ηλιακής ενέργειας. Αν και αυτό, το τελευταίο, ακούγεται θετικό, στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την κάλυψη του κόστους. Είναι δεδομένο, πάντως, ότι αυτά τα συστήματα και είναι πανάκριβα αλλά και υφίστανται χειραγώγηση στις τιμές τους, ώστε να σταθεροποιούνται σε υψηλά επίπεδα. Πρακτικά, δηλαδή, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις το κόστος θέρμανσης για ένα σπίτι θα τετραπλασιαστεί.

• Με τις καινούργιες διατάξεις τίθενται κλιματικά όρια σε κάθε επιχείρηση. Μόνο που το μέτρο αυτό – όπως εύλογα αντιλαμβάνεται κανείς – δεν θα λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο για κάθε επιχείρηση. Έτσι, οι μεγάλες επιχειρήσεις, μιας και θεωρείται ότι κάνουν επενδύσεις, θα καλύπτονται από μια σειρά προστατευτικούς νόμους και οι περιβαλλοντικοί έλεγχοι που τις αφορούν θα γίνονται με ειδικό καθεστώς. Αντιθέτως, οι μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις θα βρεθούν άμεσα αντιμέτωπες με ένα τεράστιο κόστος για την περιβαλλοντική προσαρμογή κι αυτό μετά από μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να ανταποκριθούν σε προδιαγραφές που θα περιλαμβάνουν αντικατάσταση εξοπλισμού και αλλαγές στον τρόπο παραγωγής.
• Οι νέες διατάξεις θα αυξήσουν άμεσα τα δημοτικά τέλη ή θα μειώσουν τις παροχές προς τους δημότες. Ο νέος «κλιματικός νόμος» προβλέπει «ουδέτερα κλιματικά» κτίρια στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν προβλέπει όμως την παραμικρή αύξηση στον προϋπολογισμό στην αυτοδιοίκηση ή στις δημόσιες επενδύσεις για την κατασκευή σχολείων, υγειονομικών μονάδων ή άλλων κτιρίων δημόσιας χρήσης. Εξυπακούεται ότι η κατασκευή ενός «ουδέτερου κλιματικά» κτιρίου είναι πολλαπλάσια σε σύγκριση με ένα συμβατικό κτίριο.
• Ο νέος νόμος προβλέπει την υποχρεωτική ασφάλιση των κτιρίων σε περιοχές που προβλέπεται αυξημένος κίνδυνος για πυρκαγιές ή για πλημμύρες. Μία ιδέα, άλλωστε, που είχε αναφερθεί από την κυβέρνηση στις πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού. Να σημειωθεί ότι αυτό θα διασφαλίζεται στο ακίνητο μόνον εάν είναι ασφαλισμένο. Πρακτικά δηλαδή η κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει τη δική της ανεπάρκεια σε αντιπλημμυρικά έργα και δασοπροστασία, μεταφέροντας το κόστος σε όσους έχουν ένα σπίτι και, μάλιστα, με οριζόντιο τρόπο.

     Σύμφωνα με τον εισηγητή της Ν.Δ Εμμανουήλ Μπουτσικάκη, «ο ελληνικός κλιματικός νόμος περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εθνικούς ποσοτικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% το 2030 σε σχέση με το 1990, κατά 80% το 2040, έτσι ώστε το 2050 να πετύχουμε την κλιματική ουδετερότητα, δηλαδή, μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα».

     Μάλιστα, η στοχοθεσία αυτή συνοδεύεται με την ανάλογη μεγαλοστομία αφού ανέφερε πως  «το ρολόι δεν μετράει, είμαστε στο σημείο μηδέν. Στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, βιώνουμε δραματικό και εποικοδομητικό τρόπο τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Η κλιματική αλλαγή συνιστά υπαρξιακή απειλή που απαιτεί ενισχυμένη φιλοδοξία και αυξημένη δράση για το κλίμα» . Πρόσθεσε, δε, πως  «είναι πλέον επιβεβαιωμένο να καθιερωθεί εθνική στρατηγική και σχέδιο προσαρμογής και να ληφθεί υπόψιν η ενωσιακή στρατηγική» .