Από την Ένωση Συλλόγων Γονέων Δήμου Αμαρουσίου εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:
Ανακοινώθηκαν πρόσφατα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων οι σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Δημόσια Νηπιαγωγεία και Δημοτικά) οι οποίες θα…. συμβάλουν πιλοτικά στην επίλυση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και …. θα εφαρμόσουν κατά το σχολικό έτος 2022-23 το νέο, «αναβαθμισμένο» πρόγραμμα ολοήμερου μέχρι τις 5:30 μ.μ. (αντί 4 μ.μ. που ίσχυε μέχρι σήμερα).
Ανάμεσά τους τρία Νηπιαγωγεία (3ο , 12ο & 16ο ) και 8 Δημοτικά (1ο, 3ο, 7ο 8ο, 9ο 11ο, 15ο & 16ο) του Δήμου μας.
Εύλογα, μας δημιουργούνται πολλά και ποικίλα ερωτήματα…
Είμαστε άραγε τόσο περήφανοι για το μοντέλο ζωής που υπηρετούμε, για τον ελάχιστο προσωπικό χρόνο που διαθέτουμε, για το διαρκές τρέξιμο να προλάβουμε κάτι, που θέλουμε να εκπαιδεύσουμε νέους ανθρώπους και αυριανούς πολίτες να το εφαρμόζουν από την παιδική τους ηλικία και να το αναπαράγουν στις επόμενες γενιές;
Σε ποια παιδαγωγική θεωρία στηρίζεται η αντικατάσταση του ρολού της οικογένειας και η επαφή των παιδιών με τους γονείς τους από το σχολείο;
Τι συνέπειες θα έχει στην ψυχοσύνθεση των μικρών παιδιών η παρατεταμένη παραμονή τους μέσα στις σχολικές αίθουσες;
Με ποιες προϋποθέσεις και ποιες υποδομές μπορεί ένα τέτοιο ολοήμερο σχολείο να εξυπηρετήσει πρώτα απ’ όλα τους μαθητές;
Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των σχολείων εφαρμογής του πιλοτικού προγράμματος στο Δήμο μας και γιατί αποκλείστηκε το Ειδικό Σχολείο;
Φυσικά ο καθένας από εμάς γνωρίζει πως η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, δεν λύνεται με βαρύγδουπες εξαγγελίες μηδενικού δημοσιονομικού κόστους. Αυτό που λείπει σε εμάς τους γονείς και ειδικά στους νέους γονείς, είναι η εξασφάλιση σταθερής και μόνιμης εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς για να μπορούμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των παιδιών μας. Είναι η θεσμοθετημένη προστασία της μητρότητας και της πατρότητας για να μπορούμε να βρισκόμαστε διπλά στα παιδιά μας όταν και όποτε αυτά μας χρειάζονται.
Αλλά πέραν αυτού, η λογική του ολοήμερου σχολείου θα μπορούσε θεωρητικά να βοηθήσει τη σύγχρονη οικογένεια που βάλλεται πολλαπλά, από την ανεργία, την απίστευτη ακρίβεια και την παντελή έλλειψη κοινωνικού πλαισίου στήριξης, αν αυτή η παράταση ωραρίου λειτουργίας περιλάμβανε και τις προϋποθέσεις για τη σωστή και εύρυθμη λειτουργία του σχολείου. Και αυτές οι προϋποθέσεις ΔΕΝ πληρούνται ούτε στο ελάχιστο.
Το Υπουργείο Παιδείας και οι συντάκτες του νόμου γνωρίζουν πολύ καλά πως ένα τέτοιο εγχείρημα για να γίνει σωστά, χρειάζεται σχολεία με υποδομές και προσωπικό, κάτι που ως φαίνεται δε σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν.
Ας επανδρώσουν λοιπόν τα σχολεία μας με τραπεζαρίες και χώρους ανάπαυσης για τους μαθητές του Νηπιαγωγείου και των μικρών τάξεων του Δημοτικού,
Ας προχωρήσουν στην πρόσληψη όλων των ειδικοτήτων ώστε να καλύπτονται τα κενά στη λειτουργία του σχολικού ωραρίου,
Ας εξασφαλίσουν την καθαριότητα των σχολικών μονάδων καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου
Ας θεσμοθετήσουν τη θέση του τραπεζοκόμου για την παροχή γευμάτων σε όλα τα σχολεία
Και μετά μπορούμε να μιλάμε για ένα ολοήμερο σχολείο που εξυπηρετεί τις ανάγκες του μαθητή…
Μέχρι τότε ας το λέμε με το σωστό του όρο … παιδοφύλαξη…