Displaying items by tag: δεη

..

..
..

Ένας τρίτεκνος πατέρας, οικοδόμος στο επάγγελμα καλείται να πληρώσει λογαριασμό ΔΕΗ ύψους 3.051 ευρώ, με τη ρήτρα αναπροσαρμογής να είναι 1.800 ευρώ. Με ποσά που προκαλούν ίλιγγο τα νοικοκυριά βρίσκονται σε ίλιγγο και ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο ελάφρυνσης, παρά μόνο κάποιες μικρές εκπτώσεις στους λογαριασμούς.

Μιλώντας στο Mega, ο πατέρας σχολίασε πως πρόκειται για απίστευτο νούμερο και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα πληρωμής. “Πριν από δύο μήνες μου ήρθε έναντι 570 ευρώ. Τώρα μου ήρθε λογαριασμός 3.051 ευρώ με ρήτρα αναπροσαρμογής 1.800 ευρώ. Το αντίστοιχο περσινό τετράμηνο ήταν έξι φορές κάτω” υποστήριξε.

Εντύπωση, όμως, προκαλεί και η απάντηση που έλαβε από τη ΔΕΗ, εξηγώντας πως δεν είτε γίνει έλεγχος είτε όχι δεν έχει καμία διαφορά. “Επικοινώνησα με τη ΔΕΗ και μου είπαν ότι θα έρθουν να ελέγξουν το ρολόι μου. Θα δώσετε και 45 ευρώ για τον έλεγχο. Μου είπαν ‘να ξέρετε ότι τα ρολόγια της ΔΕΗ πάντα γράφουν προς τα κάτω, ποτέ δεν γράφουν προς τα πάνω. Είτε έρθουμε είτε δεν έρθουμε, το ίδιο θα είναι” ανέφερε χαρακτηριστικά.

Διαβάστε και αυτό: Απόφαση-σταθμός: Δεν κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα αν δεν πληρωθεί η «ρήτρα αναπροσαρμογής»

..

..
..

      Από το γραφείο τύπου του ΜέΡΑ 25 Δυτικής Αττικής εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

Α. Συνοπτικά η ιστορία της ΔΕΗ

    Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) ιδρύθηκε το 1950 με σκοπό να θεραπεύσει το μεγάλο πρόβλημα εξηλεκτρισμού της χώρας. Όταν ιδρύθηκε υπήρχαν 415 εταιρείες σε όλη τη χώρα, από τις οποίες οι 357 ήταν ιδιωτικές και οι 58 δημοτικές/κοινοτικές. Ουσιαστικά, η ύπαρξη πληθώρας πολλών μικρών ιδιωτικών και δημοτικών επιχειρήσεων παραγωγής και παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, καθιστούσε το κόστος πολύ υψηλό για τον καταναλωτή (είτε οικιακό είτε επαγγελματικό-εμπορικό), καθώς δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν οι λεγόμενες «οικονομίες κλίμακας» (δηλ. το πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής ανά παραγόμενη μονάδα) ώστε να μπορέσει έτσι να μειωθεί και το κόστος παραγωγής και διανομής του ρεύματος. Ο δε ιδιωτικός/κερδοσκοπικός χαρακτήρας των υφιστάμενων επιχειρήσεων καθιστούσε ανέφικτο τον εξηλεκτρισμό της κάθε γωνιάς της χώρας μας, αφού κανείς ιδιώτης δεν θα επένδυε σε υποδομές για να ηλεκτροδοτηθεί ένα απομακρυσμένο χωριό ή μια κωμόπολη…

    Η σύσταση της ΔΕΗ, τον Αύγουστο του 1950, εθνικοποίησε την παραγωγή και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θεωρήθηκε πλέον υπηρεσία κοινής ωφέλειας. Η ΔΕΗ είχε το αποκλειστικό προνόμιο της κατασκευής, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικών και θερμικών εργοστασίων, της χρήσης εθνικών (κατά προτίμηση) καυσίμων, την υποχρέωση κατασκευής εθνικού δικτύου μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και το μονοπώλιο διάθεσης και πώλησης του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. Έπρεπε να έχει οικονομική αυτάρκεια, να παρέχει το ρεύμα στη φθηνότερη δυνατή τιμή και να μην κάνει διακρίσεις μεταξύ αστικών και αγροτικών πληθυσμών τόσο στη διανομή όσο και στην τιμολογιακή πολιτική της.

     Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ, η κατανάλωση ανά κάτοικο ήταν 88 κιλοβατώρες τον χρόνο, ενώ 5 χρόνια αργότερα έφτασε τις 150 Kwh. Αντίστοιχα, το 1950 ο ηλεκτροδοτούμενος πληθυσμός ήταν 55% του συνόλου της χώρας ενώ το 1955 έφτασε κοντά στο 60%.

Β. Το «άνοιγμα» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας - Το χρονικό του εγκλήματος της ιδιωτικοποίησής της

     Η απαρχή του «ανοίγματος» της αγοράς ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εισήχθη με Κοινοτική Οδηγία του 1996, η οποία με πρόσχημα τη διασύνδεση των δικτύων των χωρών-μελών σε ένα κοινό ευρωπαϊκό δίκτυο και τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς ενέργειας, έθεσε το πλαίσιο για την σταδιακή ιδιωτικοποίηση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

    Στην Ελλάδα η αρχή έγινε από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Το 1999 ιδρύθηκε η ΡΑΕ, η Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, ενσωματώνοντας στο ελληνικό δίκαιο την σχετική Οδηγία. Με βάση τον νόμο αυτόν, η ΔΕΗ μετατράπηκε το 2000 σε Ανώνυμη Εταιρεία και εισήχθη στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

      Στα χρόνια που ακολούθησαν η εταιρεία «έσπασε» στα τρία:

(α) στο κομμάτι της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που διατήρησε την επωνυμία ΔΕΗ, (β) στον ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας), που ανέλαβε τη διαχείριση των δικτύων μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας, και (γ) στον ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας), που πήρε τη διαχείριση των δικτύων διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας.

    Στο «παιχνίδι» άρχισαν να μπαίνουν οι ιδιώτες, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι ολιγάρχες επιχειρηματίες κ.κ. Μπόμπολας, Λάτσης, Βαρδινογιάννης, Μυτιληναίος, που διαπλέκονται με το πολιτικό προσωπικό, ελέγχουν ΜΜΕ και ποδοσφαιρικές ομάδες, και ουσιαστικά νέμονται την χώρα.

   Ακριβώς επειδή οι ιδιώτες παραγωγοί δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ, η οποία λειτουργούσε με τεράστιες οικονομίες κλίμακας, αρχικά η κυβέρνηση Καραμανλή προχώρησε σε σταδιακές αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ.

    Το «μεγάλο πάρτι» όμως ξεκίνησε με την εισαγωγή του λεγόμενου “Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους Τρίτων Παραγωγών”, που καθιερώθηκε κατ’ αρχάς ως ρύθμιση προσωρινού χαρακτήρα για να διασφαλίσει ένα προστατευμένο οικονομικά περιβάλλον στους «τρίτους» ηλεκτροπαραγωγούς, καθώς επέτρεπε την αποζημίωσή τους σε τιμές υψηλότερες από αυτές που διαμορφώνονταν στην ημερήσια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας αλλά και διασφάλιζε ότι οι μονάδες τους μπορούν να λειτουργούν ανεξαρτήτως της ζήτησης απολαμβάνοντας εγγυημένη αμοιβή ανεξαρτήτως της πορείας της αγοράς και του κόστους καυσίμου, αφού ο μηχανισμός αυτός κάλυπτε τα έξοδά τους +10%. Εκτός του προαναφερόμενου Μηχανισμού, λειτούργησε επιπροσθέτως και ο προστατευτικός “Μηχανισμός Διασφάλισης Ισχύος Τρίτων Παραγωγών”.

    Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με τα τριμηνιαία αποτελέσματά της (του 2014), η ΔΕΗ, είχε χάριν σε αυτούς τους Μηχανισμούς επιδοτήσει τους ιδιώτες ανταγωνιστές της με 124 εκ. ευρώ για το Α’ τρίμηνο του 2013 και με άλλα 55 εκ. ευρώ για το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014. Είναι αυταπόδεικτο λοιπόν πως, η εισαγωγή τέτοιων ρυθμίσεων σε οποιαδήποτε αγορά συνιστά παρεμβατισμό και στρέβλωση της λειτουργίας διαμόρφωσης τιμής με βάση τους κανόνες της προσφοράς και ζήτησης, εις βάρος των Ελλήνων καταναλωτών και της Εθνικής οικονομίας.

Γ. Δημοπρασίες Ηλεκτρικής Ενέργειας (ή αλλιώς, πώς η ΔΕΗ συνέχισε να επιδοτεί τους ιδιώτες ανταγωνιστές της για να την βγάλουν εκτός αγοράς και εντέλει να την εξαγοράσουν με τα ίδια τα λεφτά της!!)

    Στην Ελλάδα οι δημοπρασίες αυτές υιοθετήθηκαν το 2015 με το 3ο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, και επέβαλλαν στη ΔΕΗ την υποχρέωση να πουλάει φθηνά (με τιμή εκκίνησης στο κόστος παραγωγής) συγκεκριμένη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος που προερχόταν από την λιγνιτική και υδροηλεκτρική παραγωγή της, με στόχο την ανακατανομή μεριδίων στη λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την σταδιακή μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ, κάτω του 50% μέχρι το έτος 2020.

   Οι δημοπρασίες υποτίθεται ότι αφορούσαν την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και θεσμοθετήθηκαν με σκοπό οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ (οι «εναλλακτικοί προμηθευτές», όπως ονομάζονται επίσημα) να αποκτήσουν μερίδιο της λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αγοράζοντας φθηνό ρεύμα από τη ΔΕΗ και πουλώντας το στους τελικούς καταναλωτές σε χαμηλότερες τιμές. Τα επίσημα στοιχεία όμως δείχνουν ότι, το μεγάλο μέρος της ποσότητας ηλεκτρισμού που αποκτάται μέσω αυτών των δημοπρασιών εξάγεται. Μάλιστα, η έκταση του φαινομένου ήταν τέτοια, ώστε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) επέβαλε σε δημοπρασία του 2017 ως όρο, το να διασφαλίζεται ότι τουλάχιστον το 30% της ποσότητας που θα αγοραστεί έτσι, θα πρέπει να διατεθεί στην εσωτερική αγορά!

   Την ίδια στιγμή όμως που μεγάλο μέρος από το «φτηνό» ηλεκτρικό ρεύμα που διαθέτει η ΔΕΗ με τις δημοπρασίες αυτές, εξάγεται, οι εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια αυξάνονται, με προφανή επίπτωση των εισαγωγών αυτών τόσο στην οικονομία όσο και στην τσέπη του οικιακού καταναλωτή.

    Το αποτέλεσμα των εν λόγω δημοπρασιών -που καταργήθηκαν το 2019 μόνο και μόνο για να αντικατασταθούν από το Χρηματιστήριο Ενέργειας- ήταν να μην μπορεί η ΔΕΗ να ρίξει τις τιμές στα τιμολόγια οικιακών καταναλωτών (η μόνη μείωση που έγινε, και η οποία μάλιστα θορύβησε τους «εναλλακτικούς προμηθευτές», ήταν η έκπτωση 15% για τους “καλοπληρωτές” καταναλωτές), και τα κέρδη των ανταγωνιστών της να στηρίζονται ακριβώς στη διαφορά μεταξύ της χαμηλής τιμής που αγόραζαν από την ΔΕΗ και της τιμής που πουλούσαν τελικώς αυτή την ηλεκτρική ενέργεια χωρίς να διοχετεύουν τις εκπτώσεις που είχαν προς τον τελικό καταναλωτή.

   Υπολογίζεται πως οι δαπάνες της ΔΕΗ μέσω των δημοπρασιών αυτών ανέρχονται σε 600 εκ. ευρώ! Δηλαδή, όλοι εμείς, οι καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος, επιδοτήσαμε στην ουσία τους ιδιώτες παραγωγούς να στήσουν τις εταιρείες τους, και η ΔΕΗ, έχοντας σωρεύσει τεράστιες ζημίες από την εν λόγω πρακτική, ξεπουλήθηκε σε αυτούς τους ιδιώτες, που εκείνη “έχτισε” επιδοτώντας τους για να την εξαγοράσουν τελικά με τα ίδια της τα λεφτά!!

    Κι όλα αυτά βέβαια μέσα στα πλαίσια του δήθεν «ανοίγματος» της αγοράς ενέργειας στον ανταγωνισμό, ο οποίος θα έριχνε τάχα τις τιμές και θα βελτίωνε τις υπηρεσίες! Φυσικά τίποτε από τα δύο δεν συνέβη. Και τα τιμολόγια αυξήθηκαν, και οι παρεχόμενες υπηρεσίες δεν βελτιώθηκαν…

Δ. ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

    Η ίδρυση, το 2018, του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας (ΕΧΕ Α.Ε.) από την κυβέρνηση Τσίπρα, αποτέλεσε ορόσημο για την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας. Το αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας κατέστη πλέον επίσημα ένα «χρηματιστηριακό εμπόρευμα», πάνω στην τιμή του οποίου οι ολιγάρχες «τζογάρουν», με προφανείς αρνητικές επιπτώσεις για την πλειοψηφία του λαού, που καταλήγει να πληρώνει πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα.

     Να τονίσουμε δύο πράγματα:

(1) Το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί βασικό αγαθό πρώτης ανάγκης, πράγμα που ακόμα και η “ιέρεια του νεοφιλελευθερισμού” κ. Μάργκαρετ Θάτσερ αντιλαμβανόταν, θέτοντας πλαφόν ανώτατης τιμής στο ρεύμα όταν το ιδιωτικοποίησε! Μία ανώτατη τιμή δηλαδή, κάτω από την οποία οι ιδιώτες μειοδοτούσαν, και μέσω του ανταγωνισμού αυτού παρείχαν την υπηρεσία σε ακόμα χαμηλότερη τιμή από το πλαφόν (ένα πλαφόν μάλιστα, που μέχρι και σήμερα συγκρατεί τις τιμές του ρεύματος στην Αγγλία).

Εμείς όμως εδώ έχουμε κάτι ακόμα χειρότερο. Η τιμή αφήνεται να διαμορφωθεί από την «αγορά», δηλαδή από το καρτέλ των ιδιωτικών εταιρειών που αποφασίζουν την τιμή επάνω σε ένα αγαθό που ο καταναλωτής δεν έχει την ευχέρεια να επιλέξει να μην καταναλώσει, ακριβώς επειδή αποτελεί βασικό και αναγκαίο αγαθό!

(2) Στην Ελλάδα, το 100% της ηλεκτρικής ενέργειας περνά και τιμολογείται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Μιας όμως και μιλάμε για κοινοτική οδηγία, συμβαίνει άραγε το ίδιο και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η απάντηση είναι όχι!!! Ένα μόνο ποσοστό, συνήθως μειοψηφικό, περνά και τιμολογείται από τα αντίστοιχα χρηματιστήρια. Στη Γερμανία φερ’ ειπείν, το ποσοστό είναι 15% από το συνολικό ρεύμα που καταναλώνει η γερμανική κοινωνία/οικονομία. Στην Ελλάδα όμως, επαναλαμβάνουμε, το ποσοστό είναι 100%!!!

     Ο μηχανισμός αφαίμαξης

  Το βασικό εργαλείο κερδοσκοπίας είναι η «Οριακή Τιμολόγηση». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Έστω ότι έχεις ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικά, αιολικά και φωτοβολταϊκά, με ένα μέσο κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας 0,10 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα. Και επειδή δεν σου φτάνει, χρειάζεσαι κι ένα ακόμα 10% παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το οποίο βγαίνει από φυσικό αέριο και κοστίζει 0,20 λεπτά. Το μοντέλο αυτό, το οποίο εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ με το Χρηματιστήριο Ενέργειας και που προθύμως και με μεγάλη χαρά συνεχίζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, λέει ότι η τιμή τής κάθε κιλοβατώρας θα έχει τιμή ίση με την πιο ακριβή κιλοβατώρα που παράγεται (εν προκειμένω, από το φυσικό αέριο).

    Δηλαδή, όλες οι κιλοβατώρες, ασχέτως από το πώς παράχθηκαν και με τί κόστος, τιμολογούνται στη βάση εκείνης της συγκεκριμένης κιλοβατώρας που παράχθηκε με το υψηλότερο κόστος!, δημιουργώντας έτσι υπερκέρδη για μια μαφία ολιγαρχών, οι οποίοι κερδοσκοπούν επάνω σε ένα από τα πιο βασικά και αναγκαία αγαθά.

   Υποτίθεται ότι σκοπός του Χρηματιστηρίου είναι η «εξισορρόπηση προσφοράς και ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας σε πραγματικό χρόνο», ώστε να αποφεύγονται προβλήματα που δημιουργούνται στην «αγορά» εξαιτίας των μεταβολών στις τιμές κλπ. Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός στόχος συνίσταται στη διασφάλιση μιας όσο το δυνατόν μεγαλύτερης μείωσης του επιχειρηματικού ρίσκου αυτών των δήθεν «επενδυτών», οι οποίοι μπορούν να «τζογάρουν» σε 4 διαφορετικές αγορές με μεγάλη χρονική διάρκεια μεταξύ τους (προθεσμιακή, προ-ημερήσια, ενδο-ημερήσια, αγορά εξισορρόπησης), ώστε να έχουν όλο τον απαιτούμενο χρόνο αλλά και την πληροφόρηση, προκειμένου να κινούνται αναλόγως.

    Την δήθεν «αυστηρή εποπτεία» του, υποτίθεται ότι θα την ασκεί η ΡΑΕ. Κοντολογίς ωστόσο, σύμφωνα με την σχετική νομοθεσία, εκχωρείται το δικαίωμα στους επενδυτές-τζογαδόρους, οι οποίοι διοικούν το Χρηματιστήριο Ενέργειας, να δημοσιοποιούν ό,τι θέλουν από τις συναλλαγές τους, επικαλούμενοι το «εμπορικό απόρρητο», ενώ ακόμη κι αυτά τα ελλιπή στοιχεία μπορεί και να μην δημοσιοποιούνται καθόλου με απόφαση της ίδιας της ΡΑΕ!

   Αυτό που εφαρμόζεται στη χώρα μας, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας, καταχρηστικά και μόνο ονομάζεται «ιδιωτικοποιήσεις». Για τις ιδιωτικοποιήσεις μπορεί ο καθένας να έχει όποια γνώμη θέλει. Στο ΜέΡΑ25 είμαστε κατά αυτών, διότι πιστεύουμε σε ένα νέο, άλλου τύπου δημόσιο, με πρόσβαση όλων των πολιτών σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που έχουν ήδη πληρώσει μέσα από τους φόρους τους. Και προφανώς δεν περιμένουμε κάτι ανάλογο από την σημερινή κυβέρνηση που δεν έχει κρύψει ποτέ ότι «νόμος της είναι το συμφέρον του ιδιώτη ολιγάρχη», αλλά ακόμα και για την δική της φιλοσοφία, αυτό που εφαρμόζει δεν πληροί καν τον ορισμό της “ιδιωτικοποίησης” αλλά τον ορισμό “ληστείας του Φαρ-Ουέστ”.

   Στη φτωχοποιημένη χώρα μας, στην «Χρεοδουλοπαροικία η Ελλάς» (όπως την αποκαλούμε στο ΜέΡΑ25), με το Χρηματιστήριο Ενέργειας που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ουσιαστικά ένα άθλιο καρτέλ πέντε στυγνών, ασύδοτων, κρατικοδίαιτων εισοδηματιών οι οποίοι κυριολεκτικά καθορίζουν την τιμή όπως θέλουν!, και είναι υπεύθυνοι για το γεγονός ότι έχουμε σχεδόν το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη (αφού εδώ, η τιμή του ρεύματος αυξάνει πολύ πιο γρήγορα από ότι το κόστος της παραγωγής του ρεύματος, επειδή ακριβώς την τιμή δεν την ρυθμίζει το κράτος αλλά οι ίδιοι αυτοί ολιγάρχες). Δεν υπάρχει επομένως κανένας πραγματικός ανταγωνισμός. Και φυσικά οι ιδιώτες δεν έρχονται για να πουλήσουν ρεύμα σε τιμή κατώτερη από αυτήν που θα παρείχε το κράτος. Άρα, για ποια απελευθέρωση της αγοράς μιλάμε; Και προς όφελος ποιου τελικά;

    Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είπε ότι θα επιδοτήσει (για κάποια εισοδήματα) το 50% της αύξησης της τιμής των λογαριασμών ρεύματος. Θα πάρει δηλαδή χρήματα από τον προϋπολογισμό (χρήματα δικά μας!) και θα τα ξαναδώσει στους ολιγάρχες!

     Εμείς στο ΜέΡΑ25 λέμε ότι, για να λυθεί το πρόβλημα πρέπει άμεσα:

- Να καταργηθεί το Xρηματιστήριο Eνέργειας

- Να μειωθεί η τιμή του ρεύματος καταργώντας την οριακή τιμολόγηση (καταργώντας δηλαδή το ληστρικό υπερκέρδος των εταιρειών σε βάρος της κοινωνίας)

- Να διευρυνθούν τα κριτήρια ένταξης στο κοινωνικό τιμολόγιο και να υποχρεωθούν όλες οι ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας να το παρέχουν

- Να σταματήσουν άμεσα οι διακοπές ρεύματος στα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος και να διαγραφούν τα χρέη της πανδημίας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις

- Να κοινωνικοποιηθεί/επανεθνικοποιηθεί η ∆ΕΗ

    Το ρεύμα είναι ένα βασικό αγαθό που πρέπει να εξασφαλίζεται εγγυημένα σε όλους και όλες! ∆εν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πεδίο κερδοφορίας για μια κρατικοδίαιτη παρασιτική ολιγαρχία!