Displaying items by tag: ανοιχτη επιστολη

      Από το Δ.Σ. του Σ.Ε.Π.Ε. "Γ.Σεφέρης" εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

      « Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές... Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν... ένα αυτί να τους ακούσει ...και μια καρδιά που να μπορεί να τους καταλάβει!»        

 (Μικρός Πρίγκιπας, Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ)

       Ανοιχτή επιστολή του Δ.Σ. προς τη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Ν.Ιωνίας

      Από τον Άλλο Τόπο Επικοινωνίας και Πολιτισμού εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση - ανοιχτή επιστολή προς τη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Ν.Ιωνίας:

Προς

Δήμαρχο κ. Δέσποινα Θωμαΐδου

Δημοτικό Συμβούλιο Νέας Ιωνίας

Κυρία Θωμαΐδου,

Αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου,

      Ενημερωθήκαμε από πρόσφατη επιστολή σας προς τον Πρόεδρο της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Νέας Ιωνίας ότι επίκειται η αξιολόγηση για την απευθείας αγορά ή απαλλοτρίωση του πρώην οικοπέδου της ALTEC, στην περιοχή Ανθρακωρυχεία, προκειμένου να εγκατασταθεί η Διεύθυνση Περιβάλλοντος του Δήμου. Ως Πολιτιστικός Σύλλογος με την επωνυμία «Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού», αλλά και ως πολίτες που ενδιαφέρονται για την τεκμηρίωση και ανάδειξη της τοπικής ιστορίας, οφείλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας για το γεγονός ότι στον όλο σχεδιασμό του Δήμου δεν αναφέρονται και δεν λαμβάνονται υπόψη τα ελάχιστα μεν αλλά πολύ σημαντικά κατάλοιπα των Λιγνιτωρυχείων της Καλογρέζας, αναπόσπαστο και σημαντικότατο κομμάτι της βιομηχανικής κληρονομιάς αυτού του τόπου, τα οποία εκτός των άλλων συνδέονται με την Εθνική Αντίσταση και τους εργατικούς αγώνες του λαού μας.

   Μέλη του Συλλόγου μας, επιστημονικοί συνεργάτες και απόγονοι λιγνιτωρύχων, ασχολούνται συστηματικά με τη συγκέντρωση ιστορικών και τεχνικών τεκμηρίων, μαρτυριών, φωτογραφικού υλικού, δημοσιευμάτων της εποχής για τα ανθρακωρυχεία και τον μόχθο των ανθρακωρύχων. Δείγμα της ερευνητικής αυτής εργασίας αποτελεί το θεματικό ημερολόγιο του 2020 με τίτλο «Όταν από τη γη έβγαζαν λιγνίτη - Λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας - Ν. Ηρακλείου 1940-1960», που φέρνει στο φως άγνωστες πλευρές της ιστορίας του τόπου και της δραστηριότητάς του. Παραμένει δε μοναδικό το πόνημα του Κώστα Χαλέμου «Βάρδα Βουλιαμέντο», μέσα από το οποίο αναβιώνουν οι ιστορίες των ανθρώπων παράλληλα με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της εποχής. Όλα αυτά τα υλικά και πολλά άλλα που κάθε οικογένεια λιγνιτωρύχου θα ήταν πρόθυμη να σας καταθέσει, καθώς οι μνήμες είναι ακόμη νωπές, μπορούν να συγκροτήσουν μια σπουδαία, στεγασμένη έκθεση στο χώρο.

    Στο συγκεκριμένο οικόπεδο, όπως γνωρίζετε, διατηρείται το σιλό φόρτωσης λιγνίτη από τα Λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας. Πρόκειται για το μοναδικό, επιφανειακό ορατό ίχνος που διασώζεται! Το σιλό, γνωστό και ως πύργος φόρτωσης, βρισκόταν πολύ κοντά στο φρέαρ 17, το οποίο πλέον έχει καλυφθεί. Το σιλό κατασκευάστηκε από την Α.Ε Μεταλλευτικών και Εμπορικών Επιχειρήσεων, που εκμεταλλεύτηκε το λιγνιτωρυχείο Καλογρέζας από το 1948 έως το 1958, μία από τις ελάχιστες λιγνιτικές επιχειρήσεις που δανειοδοτήθηκαν μέσω των πόρων του Σχεδίου Μάρσαλ.

    Το σιλό φόρτωσης, ένα τοπόσημο των ανθρακωρυχείων, επιβάλλεται, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, να διασωθεί και να αναδειχθεί ως το τελευταίο ορατό ίχνος από τη λειτουργία των Λιγνιτωρυχείων Καλογρέζας, ένα από τα σημαντικότερα λιγνιτωρυχεία της Ελλάδας την περίοδο 1940-1958. Σας καλούμε λοιπόν να επανεξετάσετε τις προτάσεις σας και σε κάθε περίπτωση να εντάξετε στον σχεδιασμό σας, τη διάσωση και την ανάδειξη του μνημείου και του χώρου των Λιγνιτωρυχείων Καλογρέζας. Μην ξεχνώντας ότι οποιαδήποτε σύγχρονη επέμβαση σε χώρους μνήμης είναι απαραίτητο, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, να λαμβάνει υπόψη της το πολιτιστικό βάρος του τόπου, σας καλούμε να αντιμετωπίσετε με τον δέοντα σεβασμό τον χώρο ως μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς και ζώσας μνήμης που οφείλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Ένα χρέος προς την ιστορία και τους εκατοντάδες λιγνιτωρύχους που εργάστηκαν στα Λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας.

     Οι υπογράφοντες:

• Όλγα Δακουρά-Βογιατζόγλου, Αρχαιολόγος, Μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς (TICCIΗ)και Επίτιμο μέλος της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας «ΒΙ.Δ.Α.» (Βιομηχανικά Δελτία Απογραφής)

• Ξενοφών Δ. Ζαβιτσάνος, Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., μέλος του «Άλλου Τόπου Επικοινωνίας και Πολιτισμού»

• Μαρία Μαυροειδή, Ιστορικός-Bιομηχανική Aρχαιολόγος, Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς- ΤICCIH

• Κώστας Χαλέμος, Δημοσιογράφος - Συγγραφέας

• Στάθης Χιώτης, Δρ. Μεταλλειολόγος Μηχανικός, Πρώην Διευθυντής στο ΙΓΜΕ και την ΔΕΠ

      Το Διοικητικό Συμβούλιο του «Άλλου Τόπου Επικοινωνίας και Πολιτισμού»:

Ανθή Χαρώνη, Δρ. Φυσικής Ε.Μ.Π., Πρόεδρος

Δήμητρα Κουντή, Δημοσιογράφος, Γενική Γραμματέας

Χάρη Βελαχουτάκου, Αρχαιολόγος-Ξεναγός, Αντιπρόεδρος

Πέτρος Βερνάρδος, Δρ. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π., Ομότιμος Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Πειραιά, Ταμίας

Αλέξης Παπαδόπουλος, Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Οργανωτικός Γραμματέας

Ελένη Γλαρέντζου, Οδοντίατρος – Εκπαιδευτικός, Μέλος

Κατερίνα Πανάρα, Χημικός Α.Π.Θ, Μέλος

   Το  Δ.Σ. του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ απέστειλε την παρακάτω ανοιχτή επιστολή με θέμα την καταστροφή, όπως επισημαίνει, της πλατείας Κολωνακίου με πρόσχημα τα έργα του ΜΕΤΡΟ:

Προς:

Υπουργό Υποδομών & Μεταφορών, κο Κώστα Αχ. Καραμανλή

Αναστάσεως 2 και Τσιγάντε, 156 69 Παπάγου

Κοινοποίηση:

• Υπουργό Πολιτισμού & Αθλητισμού, κα Λίνα Γ. Μενδώνη

• Δήμαρχο Αθηναίων, κο Κώστα Μπακογιάννη

• Διευθύνοντα Σύμβουλο ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ, κο Νικόλαο Κουρέτα

• Πρόεδρο ΤΕΕ, κο Γιώργο Στασινό

Ανοιχτή επιστολή

Όταν οι πόλεις αγνοούν τους δημιουργούς τους

και καταστρέφουν τα έργα τους

χάνουν την ταυτότητά τους

(με αφορμή την καταστροφή της πλατείας Κολωνακίου και όχι μόνο)

     Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

   Από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Τσίλλερ, την Εθνική Βιβλιοθήκη του Χάνσεν, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο του Καυταντζόγλου, τα πλακόστρωτα του Πικιώνη, τα ξενοδοχεία του Άρη Κωνσταντινίδη, την Αμερικάνικη Πρεσβεία του Γκρόπιους, το Σχολείο το Ζενέτου, το Ωδείο του Δεσποτόπουλου, το Βυζαντινό Μουσείο του Κρόκου στη Θεσσαλονίκη, το Βυζαντινό Μουσείο του Μάνου Περράκη στην Αθήνα, την Πινακοθήκη των Φατούρου και Μυλωνά, μέχρι την πλατεία του Δημήτρη και της Σουζάνας Αντωνακάκη στο Κολωνάκι, όπως και σε τόσα άλλα έργα αρχιτεκτονικής, διαπιστώνουμε ότι καταγράφεται στην κοινή συνείδηση μια ταύτιση του έργου με τον δημιουργό του.

     Η σύνδεση του ονόματος του αρχιτέκτονα με το έργο, δεν έχει πάντα σχέση με την αυτή καθ’ εαυτή ποιότητα του συγκεκριμένου έργου, αλλά με το συνολικό έργο του, που έχει καταξιωθεί και αποτελεί διαχρονικό σημείο αναφοράς στην αρχιτεκτονική και στον πολιτισμό και αποτελεί πλέον στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

    Αυτά τα «επώνυμα» αρχιτεκτονικά έργα, έργα τέχνης και τα έργα που προκύπτουν από θεσμοθετημένους Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς, δεν αντιπαρατίθενται στα «ανώνυμα», αλλά αντιθέτως δημιουργούν «σημεία αναφοράς» στις πόλεις και ολοκληρώνουν την ταυτότητά τους.

     Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, «χρόνια ανάπτυξης», ακούμε για εμβληματικά έργα με τεράστιους προϋπολογισμούς από μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, πάντα όμως αγνώστου Δημιουργού…(!!!). Κανείς δεν γνωρίζει τον αρχιτέκτονα του νέου αεροδρομίου, κανείς δεν γνωρίζει τον αρχιτέκτονα των Φαραωνικών κατασκευών στο Ελληνικό κ.α. (όλοι ακούμε για την εργολαβία και το μεγάλο κόστος).

    Σπάνια όμως τα έργα αυτά η κοινή συνείδηση τα αποδέχεται ως στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς και για τον λόγο αυτόν είναι υπό συνεχή αμφισβήτηση μέχρι την παρακμή τους.

    Η τάση που εμφανίζεται τελευταία, σε ιδιωτικό και δημόσιο χώρο, στο πλαίσιο ανακατασκευών ή μετατροπών και γενικά παρεμβάσεων, σε αναγνωρίσιμα έργα, ή σε έργα καταξιωμένων αρχιτεκτόνων, του να αγνοείται ηθελημένα ο δημιουργός τους, έχει αποτέλεσμα την παραποίηση του πολιτιστικού αποτυπώματος με άμεση συνέπεια την αλλοίωση της ταυτότητας της πόλης ή του χώρου που ανήκουν.

    Της τάσης αυτής είμαστε όλοι μάρτυρες και σήμερα, παρακολουθώντας τα καθημερινά δημοσιεύματα στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο, αναφορικά με τις προβλεπόμενες επεμβάσεις στην πλατεία Κολωνακίου, έργο προβεβλημένο στη διεθνή αρχιτεκτονική σκήνη, με αφορμή την κατασκευή του σταθμού του μετρό, όπως αυτές ανακοινώθηκαν.

      Κύριε Υπουργέ,

το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων θεωρεί ότι είναι πλέον επιτακτική ανάγκη για ουσιαστικούς λόγους, που έχουν σχέση με την ταυτότητα των πόλεων και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, σε συνδυασμό με τους δεοντολογικούς κανόνες που διέπουν το επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού, η υποχρέωση ενημέρωσης και η συνεργασία των αρχικών δημιουργών με τους εργοδότες, με σκοπό τη διασφάλιση του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος για την ταυτότητα των πόλεων και τον πολιτισμό.

Το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ, ζητά την παρέμβασή σας για τη θεσμοθέτηση αυτής της προϋπόθεσης.

Με εκτίμηση,

Για το Διοικητικό Συμβούλιο ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ

Ο Πρόεδρος

Δημήτρης Ξυνομηλάκης