Displaying items by tag: πολεμος

      Πόσο επωφελής είναι η συμφωνία αποστολής ελληνικών τεθωρακισμένων σοβιετικής κατασκευής στην Ουκρανία και η αντικατάστασή τους με...ανατολικογερμανικά, άρα παρόμοια κατασκευή, άρματα που πριν λίγο καιρό τα απέρριψαν οι Τσέχοι; Πόσο σίγουρο είναι ότι θα μας αντικαταστήσουν άμεσα όταν υπάρχει το προηγούμενο της Πολωνίας που, ακόμα περιμένει το Leopard σε αντικατάσταση των Τ - 72 που έδωσε; Το κόστος συντήρησης τους και τα ανταλλακτικά ώστε να γίνουν ξανά λειτουργικά, αφού βρισκόταν εκτεθειμένα σε ανοιχτούς αγρούς του γερμανικού στρατού που θα πληρώσει; Το ότι, έστω και προσωρινά, αποδυναμώνεται η αμυντική ισχύς των μονάδων μας στα νησιά του Αιγαίου (από εκεί που θα φύγουν τα τεθωρακισμένα για την Ουκρανία) έχει υπολογιστεί με δεδομένες τις τουρκικές προκλήσεις και ευθείες απειλές για την κυριαρχία τους;

       Όπως πριν από λίγες ημέρες, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Όστιν Λόιντ, δεν έκανε ότι η Ελλάδα έστειλε οπλισμό στην Ουκρανία (καθιστάμενη πια ενεργό μέρος του πολέμου) και μετά ήρθε η ανακοίνωση - επιβεβαίωση του ΥΠΕΘΑ, έτσι χθες μάθαμε ότι θα στείλουμε άρματα μάχης στο καθεστώς Ζελένσκι. ...μέσω του Καγκελαρίου της Γερμανίας,Όλαφ Σολτς! Φυσικά,μετά το επιβεβαίωσε ξανά το ελληνικό ΥΠΕΘΑ.Πρόκειται για δυο αποφάσεις που γεννούν πολλά ερωτηματικά και, πάνω απ' όλα, γεννούν το ερώτημα: Αποφασίζουν άλλοι για μας; 

          Δείτε κι αυτό: Εξαφανίστηκαν έξι άνθρωποι μέσα σε 12 ώρες

      Πάντως, εκτός από το επικίνδυνο του γεγονότος ότι η Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο όλο και πιο ενεργά, καθιστάμενη εν δυνάμει στόχος για τη ρωσική πλευρά, η συμφωνία αυτή έχει πολλές "γκρίζες ζώνες" ως προς την εφαρμογή της και ως προς τον όφελος που θα υπάρξει. - αν υπάρχει γιατί και αυτό αμφισβητείται - για τη χώρα μας.

      Έτσι, όπως αποκαλύπτει σε ανάλυση του ο πολύ κατατοπισμένος στα της εθνικής άμυνας, Δήμος Βερύκιος, στο www.ieidiseis.gr  :

      Ένας νέος χορός δισεκατομμυρίων για εξοπλισμούς άνοιξε χθες με την αποκάλυψη του  Γερμανού Καγκελάριου  ότι συμφωνήθηκε με την Έλληνα πρωθυπουργό , η παραχώρηση Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ανατολικογερμανικής προελεύσεως τύπου ΒΜΡ-1 , προκειμένου να σταλούν στην Ουκρανία και η ταυτόχρονη αντικατάστασή τους  . κατασκευής τύπου Marder!

      «Πανηγυρίζουν» τα κυβερνητικά φερέφωνα ότι πρόκειται για συμφέρουσα ανταλλαγή καθ' ότι το ΒΜΡ-1 που παραχωρεί η Ελλάδα στην Ουκρανία είναι παλαιότερη γενιά από τα Marder που θα αντικαταστήσουν.

      «Πανηγυρίζουν» χωρίς να γνωρίζουν! «Πανηγυρίζουν» διότι βλέπουν το «τυράκι» αλλά δεν βλέπουν την φάκα.

      Με αυτή τη συμφωνία «win - win», όπως θέλουν να εμφανιστούν, εκτός από τα διπλωματικά εμπόδια μπορεί να συναντήσει η Ελλάδα από τυχόν αντίγραφα της Ρωσίας, άμεσα κερδισμένη βγαίνει  100% η γερμανική βιομηχανία κατασκευής αρμάτων.

     Ήδη, εδώ και μήνες , πολύ πριν την έναρξη του πολέμου, ο γερμανικός κολοσσός HDW διεκδικεί από την Ελλάδα  αφενός αποζημιώσεις για αμαρτίες του παρελθόντος  και αφετέρου επιχειρεί νέα αγοροπωλησία αρμάτων ύψους 2 δις.

        Δείτε κι αυτό: Πρόεδρος ΠΕΝΕΝ: Δώστε πίσω το πετρέλαιο να σταματήσει η αιχμαλωσία των 47 Ναυτεργατών!

     Καταρχάς εγείρονται σειρά ερωτημάτων:

-Αυτή η διμερής συμφωνία ήταν προϊόν συνεννόησης σε διπλωματικό επίπεδο;

-Θα αποτελούσε μέρος του «πακέτου» προγράμματος αναβάθμισης του συνολικού αρματικού δυναμικού της χώρας, ύψους πέρα ​​των 2,5δις;

-Κάθε λίγο ανακοινώνονται προγράμματα δις πλέον χωρίς καμία διαδικασία. Ποιο είναι ο προϋπολογισμός για εξοπλισμό την επόμενη δεκαπενταετία;

-Ποιά επιτέλους είναι η προτεραιοποίηση στους εξοπλισμούς; Υφίσταται;

-Υπάρχει οικονομικό κόστος για την αντικατάσταση των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ΒΜΡ-1 με ίσο αριθμό Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης τύπου Marder και αν ναι ποιο είναι αυτό;

-Θα στείλουμε τα  τεθωρακισμένα στην Ουκρανία  πριν παραλάβουμε τα τεθωρακισμένα αντικατάστασης και πριν πιστοποιήσουμε το προσωπικό μας για τη χρήση τους, με κίνδυνο να αποδυναμωθεί η άμυνα της χώρας;

-Ποιος πήρε την απόφαση για την αντικατάσταση και την αποστολή των τεθωρακισμένων στην Ουκρανία; Πραγματοποιήθηκαν τα προβλεπόμενα στάδια εκ του νόμου;

-Ήταν στις πρώτες προτεραιότητές μας να αντικαταστήσουμε τα BMP σε αυτή τη χρονική συγκυρία τη στιγμή που υπάρχουν άλλες άμεσες ανάγκες;

-Από ποιες μονάδες θα σταλούν τα οχήματα στην Ουκρανία; Μήπως από τα νησιά εν μέσω πιέσεων για την αποστρατιωτικοποίησή τους;

       Η άρνηση της Τσεχίας να τα προμηθευτεί

      Τα οχήματα Marder που παίρνει η Ελλάδα είναι ηλικίας 30 - 40 ετών και χώρες όπως η Τσεχία (με πολύ μικρότερες αμυντικές ανάγκες συγκριτικά με την Ελλάδα) έχουν αρνηθεί να προμηθευτούν λόγω παλαιότητας, ενώ η προμήθειά τους θα αυξήσει την πολυτυπία.

Την ίδια ώρα η Πολωνία που έχει στείλει 240 άρματα μάχης ακόμη τα περιμένει από τη Γερμανία.

         Δείτε κι αυτό: Συγκέντρωση ενάντια στην ακρίβεια ανήμερα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ

      Ο άγνωστος ελληνογερμανικός πόλεμος για 110 εκατομμύρια

     Υπενθυμίζεται πως επί δεκαπέντε χρόνια υπάρχει μια διένεξη του Ελληνικού Δημοσίου με τη γερμανική εταιρεία KMW, η οποία αφού εισέπραξε 1,7 δις. ζητάει από το ελληνικό Δημόσιο ρήτρες 80 εκατομμυρίων για τα Λέοπαρντ.

     Το  2003  έγινε η προμήθεια 170 Αρμάτων Leo2Hel από την εταιρεία KMW και Rheinmetal (RLS,RDE) ύψους 1,7 δις. ευρώ.

Ωστόσο το 2006 κατά την διάρκεια δοκιμαστικών βολών πυροβόλου εντοπίστηκαν διάφορα κατασκευαστικά προβλήματα:

1) Αστοχία αντοχής του πύργου των αρμάτων. Από την εξέταση διαπιστώθηκε σχεδιαστικό λάθος σε τοποθέτηση θυρίδας. Η σύμβαση προέβλεπε αντικατάσταση του πύργου εφόσον ήταν συστημικό σφάλμα, γεγονός που δεν έγινε ποτέ!

2) Εντοπίστηκαν τριχοειδή ρωγμές στην περιοχή των θυρίδων στην οροφή του πύργου αρμάτων καθώς και ξεφλουδίσματα στο εσωτερικό των πυροβόλων 120/55 που είχε κατασκευάσει η Rheinmetall!

      Τ ρία χρόνια μετά, το 2009 σταμάτησε η ροή υπογραφών στα πρωτόκολλα παραλαβής των αρμάτων και ξεκίνησε η αποκατάσταση τους.

Και άκουσον - άκουσον! Ήδη μέχρι εκείνη την στιγμή τα άρματα είχαν εξοφληθεί μέχρι το τελευταίο άπαξ. Παρόλα αυτά για τον Στρατό Ξηράς δεν ήταν επιχειρησιακά κατάλληλα σχεδόν τα μισά (70) άρματα αφού είχαν τις προαναφερθείσες αστοχίες.

      Το 2012 και ενώ η Ελλάδα όδευε προς τα μνημόνια η γερμανική κατασκευάστρια εταιρεία KMW προσέφυγε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για να της αναγνωρίσει το δικαίωμα απαίτησης για καταβολή τόκων υπερημερίας 118 εκ ευρώ λόγω μη πληρωμής εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου του 69% αξίας τιμολογίων «παραδοθέντων συμβατικών ειδών». Μέχρι το 2011 οι επιδιορθώσεις των παραπάνω προβλημάτων δεν είχαν ολοκληρωθεί.

      Το 2017 επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ /ΑΝΕΛ , ο τότε υπουργός Άμυνας Π. Καμμένος προσφεύγει στα αστικά δικαστήρια διεκδικώντας 43 εκατ. ευρώ ρήτρες για την κακή εκτέλεση προγράμματος PzH.

      Η γερμανική εταιρία KMW το 2018 τραβάει ακόμη περισσότερο το σχοινί. Προσφύγει στο ICC (διεθνές δικαστήριο συμβάσεων) ζητώντας για αποζημίωση με ρήτρες ύψους 165 εκ ευρώ κατόπιν τόκων υπερημερίας για την υπόθεση των αρμάτων Leo2Hel!

     Το 2020 επανήλθε η KMW με νέα συμβιβαστική πρόταση για διευθέτηση όλων των ανοιχτών συμβατικών θεμάτων και καταβολή στην KMW του ποσού των 80 εκατ. ευρώ εκ των οποίων:

1. 50% θα διατεθεί μέσω της ίδρυσης ενός κεφαλαιουχικού οργανισμού/εταιρείας (Fund/Company) για βιομηχανικές επενδύσεις που θα βελτιώσουν τις δυνατότητες της KMW για ανάπτυξη και παραγωγή στην Ελλάδα.

2. 25% θα πληρωθεί προς την εταιρεία για αποζημίωση της ζημίας που προκλήθηκε λόγω των καθυστερημένων πληρωμών.

3. 25% θα είναι πληρωτέο στην εταιρεία, αν και η τελευταία δεν έχει λάβει από το ελληνικό υπουργείο Άμυνας τα επόμενα πέντε (5) έτη παραγγελίες ύψους τουλάχιστον 100 εκατ. €. (Η νομιμότητα αυτής της διάταξης θα πρέπει να εξεταστεί καθόσον πιθανόν να παραβιάζει τις αρχές του θεμιτού ανταγωνισμού, από ευθείας ανάθεση).

4. Η KMW θα τοποθετήσει επίσης παραγγελίες υποκατασκευαστικού έργου ύψους 200 εκατ. € στην ελληνική αμυντική βιομηχανία, οι οποίες σχετίζονται με τις παραγγελίες του Ελληνικού Δημοσίου στην KMW.

        Άρθρο του Δρ.Οικονομικών,Γιάννη Τόλιου,για τις εξελίξεις με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις πολιτικές,στρατηγικές και οικονομικές επιπτώσεις του 

        Οι αλλαγές οικονομικής δύναμης και γεωπολιτικής ισχύος την τελευταία 20ετία στον κόσμο, με την ενίσχυση της θέσης των αναδυόμενων οικονομιών, κυρίως Κίνας-Ρωσίας-Ινδίας και σχετική αποδυνάμωση των ιμπεριαλιστικών χωρών, κυρίως ΗΠΑ και μεγάλων χωρών ΕΕ, συνοδεύονται από μια αυξανόμενη επιθετικότητα των τελευταίων, με στόχο τη διατήρηση της ηγεμονίας τους. Έκφραση της επιθετικότητας είναι τα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ σε ευρύτερο κύκλο χωρών, η γεωπολιτική αποδυνάμωση της Ρωσίας, ενώ η συμμαχία AUKUS (Αυστραλίας-Αγγλίας-ΗΠΑ) έχει στόχο τη γεωπολιτική αποδυνάμωση της Κίνας. Ειδικότερα ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, δεν επιδιώκουν απλά ένταξη της Ουκρανίας στη ‘συμμαχία’,  αλλά ένταξη και άλλων χωρών (Σουηδίας, Φινλανδίας, κά), έχοντας όραμα ένα παγκόσμιο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών της Αγγλίας Liz Truss. Να θυμίσουμε ότι οι δυτικοί ηγέτες, με αφορμή τις συνομιλίες για ενοποίηση της Γερμανίας (6.3.1991), είχαν δεσμευτεί ρητά ότι …«ούτε ίντσα επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς». Τελικά εντάχτηκαν 13 χώρες.!

        Παράλληλα με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, γενικεύονται οι οικονομικές κυρώσεις, που μέχρι πρότινος εφάρμοζαν επιλεκτικά ΗΠΑ και ΕΕ σε χώρες που δεν είχαν αρεστές κυβερνήσεις (Κούβα, Βενεζουέλα, Ιράν κά) και τώρα παίρνουν χαρακτήρα γενικευμένου «οικονομικού πολέμου» σε βάρος της Ρωσίας. Η Ρωσία αναγκάζεται να απαντήσει, με αποτέλεσμα να πλήττονται συνολικά, ζωτικής σημασίας εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές και να δημιουργούνται σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, σε χώρες και λαούς της ΕΕ, μεταξύ αυτών της Ελλάδας και φυσικά της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Ταυτόχρονα αναπτύσσεται ένας «Νέος Ψυχρός Πόλεμος» που εκδηλώνεται με την καλλιέργεια μιας «ρωσοφοβικής υστερίας», στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που επεκτείνεται ως τη σφαίρα του πολιτισμού.

        Οι οικονομικές κυρώσεις «μπούμερανγκ»

       Οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, λειτουργούν τελικά ως «δίκοπο μαχαίρι», πλήττοντας όχι μόνο τις ‘χώρες-θύματα’ αλλά και τις ‘χώρες-θύτες’. Ειδικότερα στον ενεργειακό τομέα, παρ’ ότι η αιτιολόγηση της επιβολής του ‘εμπάργκο’ είναι η επέμβαση στην Ουκρανία, ο πραγματικός λόγος, είναι η εξυπηρέτηση των οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων των ΗΠΑ, τα οποία δεν συμπίπτουν πάντα με τα συμφέροντα μεγάλων ή μικρότερων χωρών της ΕΕ. Στην ουσία με την λεγόμενη «ενεργειακή απεξάρτηση», πλήττεται σε βάθος η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών. Πρακτικά γίνονται ενεργειακά υποχείρια των ΗΠΑ, επιβάλλοντας στους ευρωπαίους καταναλωτές ένα «ενεργειακό φόρο», με ακριβότερες εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) σε όφελος αμερικανικών εταιριών. Ταυτόχρονα οι χώρες της ΕΕ, χάνουν «βαθμούς ελευθερίας» προς στις ΗΠΑ, οι οποίες ενισχύουν τη γεωπολιτική τους θέση, αποδυναμώνοντας οικονομικά τη Ρωσία. Ωστόσο η Ρωσία αναπληρώνει τις απώλειες με αύξηση εξαγωγών προς άλλες χώρες (πχ. Κίνα, Ινδία). Από την άλλη οι ΗΠΑ γίνονται ηθικοί αυτουργοί της εξαθλίωσης του ουκρανικού λαού, σε συνεργασία με τη κλίκα Ζελένσκι και των ακροδεξιών-φασιστικών ομάδων.

       Εν ολίγοις, η επιβολή κυρώσεων, μετατρέπεται σε «μπούμερανγκ» για τις χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα τη Γερμανία και όπως εύστοχα επισήμανε εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών της Κίνας, Wang Wenbin (25/4/2022), «ελπίζουμε η ΕΕ να μπορέσει να δει την αλήθεια και να σταματήσει να κρατάει το κεράκι στο διάβολο».! Το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι ΗΠΑ και Αγγλία, επιδιώκουν παράταση του πολέμου προκειμένου να φθείρουν τη Ρωσία σε έμψυχο και άψυχο υλικό, φορτώνοντας με πρόσθετες δαπάνες τις χώρες της ΕΕ, καθώς και με προσφυγικές ροές εκατομμυρίων ουκρανών πολιτών. Αναπόφευκτα αυτή η κατάσταση θα εντείνει τις τριβές και αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, καθώς και εντός της ΕΕ, αποδυναμώνοντας τη συνοχή της.

       Αντίστοιχα ο αποκλεισμός της Ρωσίας από το διεθνές διατραπεζικό σύστημα πληρωμών «SWIFT», οδηγεί αναπόφευκτα σε μεγάλες αλλαγές στο πεδίο των χρηματοπιστωτικών σχέσεων, με την de facto αμφισβήτηση της ηγεμονίας δολαρίου-ευρώ και τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς συστήματος (αντι-SWIFT) που θα στηρίζεται σε εθνικά νομίσματα. Ήδη οι εκπρόσωποι της «Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης» (ΕΑΕU) και Κίνας, ανακοίνωσαν (11.3.2022) σχεδιασμό ενός νέου χρηματοπιστωτικού μηχανισμού SWIFT για άμεση εφαρμογή, που θα εντείνει την «αποδολαριοποίηση». Αυτό θα αποδυναμώσει την εκμετάλλευση της ηγεμονικής του θέσης του δολαρίου από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, να καλύπτουν ανεμπόδιστα διεθνείς πληρωμές με τύπωμα νέου χρήματος, δηλ. με «φωτοτυπίες δολαρίου» όπως κοινώς λέγεται.!

       Δεν μπορούμε εδώ να αναφερθούμε αναλυτικά στις αντιφατικές επιπτώσεις όλων των μορφών κυρώσεων. Θα σημειώσουμε μόνο, ότι αυτές λειτουργούν κατά κανόνα ως όπλο ‘μαζικής οικονομικής καταστροφής’ που είναι αναποτελεσματικό για την επίλυση γεωπολιτικών προβλημάτων. Ταυτόχρονα ενισχύονται οι τάσεις κατακερματισμού της παγκόσμιας οικονομίας και άρνησης της διεθνοποίησης των οικονομιών σχέσεων (παραγωγικών, εμπορικών, χρηματοπιστωτικών, πατεντών κά), ακόμα και στη μορφή της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, προκειμένου να στηριχτούν τα ιδιαίτερα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα των αμερικανών και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Πρόκειται για ακόμα μορφή εκδήλωσης, της βαθύτερης αντίφασης του συστήματος, ανάμεσα στους σκοπούς και τα μέσα.!

       Αναζήτηση φερέγγυας εναλλακτικής προοπτικής

       Αν απορρίψουμε την αντίληψη, ότι συνεχίζουμε τον πόλεμο και ότι θέλει προκύψει, τότε πρέπει να αξιοποιήσουμε θεσμούς και ιστορικές εμπειρίες, για βιώσιμη επίλυση της σύγκρουσης. Ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ αποτελεί αφετηριακό βήμα έναρξης ειρηνευτικών συνομιλιών, όπως επίσης το πλαίσιο του «Οργανισμού για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη» (ΟΑΣΕ), καθώς και η θετική εμπειρία της «Όστπολιτίκ» του Βίλλυ Μπράντ που έβαλε τα θεμέλια της ειρηνικής συνύπαρξης στην Ευρώπη, οι Συμφωνίες του Μινσκ, κά. Η ουδετερότητα της Ουκρανίας, θα ήταν το ελάχιστο βήμα για να ανοίξει ο δρόμος βιώσιμης λύσης, ενώ η ιδέα της ουδετερότητας θα μπορούσε βαθμιαία να υιοθετηθεί και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αντί της ένταξης ήδη ουδέτερων χωρών στο ΝΑΤΟ (Σουηδία, Φινλανδία, Αυστρία). Ειδικότερα το πλαίσιο του ΟΑΣΕ, που έχει υπογραφεί από 57 χώρες του Βορείου ημισφαιρίου, περιλαμβανομένων και των εμπλεκόμενων στον πόλεμο της Ουκρανίας, προσφέρει το έδαφος για επίλυση της κρίσης.

      Αυτό που χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη, είναι ένα πλαίσιο κοινής ασφάλειας και όχι ένταση του μιλιταρισμού και επέκταση του ΝΑΤΟ, πολύ περισσότερο που δεν υφίσταται Σύμφωνο Βαρσοβίας, το οποίο στο παρελθόν ίσως δικαιολογούσε την ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Από την άλλη, αν κάτι χρειάζεται η Ουκρανία, δεν είναι περισσότερα όπλα, αλλά αλλαγή στάσης των ηγετών της και σταμάτημα της καταστροφής της οικονομίας και του λαού της. Σε επίπεδο συμβολισμού, θεωρούμε σημαντική την άρνηση των ελλήνων σιδηροδρομικών στην Αλεξανδρούπολη, να μην εργαστούν για τη μεταφορά ΝΑΤΟϊκών αρμάτων στην Ανατολική Ευρώπη με προορισμό την Ουκρανία.

     Η ιστορική εμπειρία έχει δείξει ότι η ασφάλεια και η ευημερία των λαών, δεν εξασφαλίζεται, ούτε με υψηλές στρατιωτικές δαπάνες, ούτε με οικονομικές κυρώσεις, αλλά με ειρηνική συμβίωση και ανάπτυξη ισότιμης και αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας. Ταυτόχρονα χρειάζονται ανατροπές των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και άνοιγμα του δρόμου στη σοσιαλιστική προοπτική. Οι λαοί και οι εργαζόμενοι, οι προοδευτικές οργανώσεις και τα κοινωνικά δίκτυα, σε όλες τις χώρες και στην Ελλάδα, χρειάζεται να παρέμβουν ενεργητικότερα, ώστε να μην περάσουν τα σχέδια των πολεμοκάπηλων δυνάμεων, για την εξυπηρέτηση των ολιγαρχικών συμφερόντων των κυρίαρχων ελίτ Αμερικανο-Νατοϊκών ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους.!

..
..
..

Συνδικαλιστές, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι της αριστεράς υπογράφουν την παρακάτω αντιπολεμική δήλωση: