Από την Λαϊκή Συσπείρωση Μεγάρων – Ν.Περάμου εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση:

     Με νωπές τις μνήμες από τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών στην περιοχή μας, ξεκινά μια ακόμα αντιπυρική περίοδος-ευχολόγιο. Δικαιολογημένα θα τρέμει-για μια ακόμη φορά- το φυλλοκάρδι μας, κάθε φορά που θα φυσάει και θα έχει καύσωνα. Θα τρέμουμε μην καούν πάλι χιλιάδες στρέμματα, και θα οργιζόμαστε βλέποντας τους υπεύθυνους να περιδιαβαίνουν τα κανάλια μιλώντας για «τον στρατηγό άνεμο», «την κλιματική κρίση», «τις δύσβατες περιοχές» και καταλογίζοντας ο ένας ευθύνες στον άλλον.

    Αλήθεια, τι έχει γίνει ως τώρα για την πρόληψη και τη δασοπροστασία; Ποια μέτρα πάρθηκαν για διάνοιξη δασικών δρόμων, για επιπλέον πυροσβεστικούς κρουνούς, για καθαρισμούς δασικών περιοχών, παρατηρητήρια; Ενώ είναι πιο εύκολο τώρα, στις περιοχές που κάηκαν, να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προλάβουμε μια μελλοντική καταστροφή, δεν έγινε απολύτως τίποτα!

    Ξεδιάντροπα η κυβέρνηση μιλά για κονδύλια διάνοιξης δασικών δρόμων που καλύπτουν το…1% των πραγματικών αναγκών! Ομολογεί πως είναι πολυτέλεια να μιλάμε για 3.000 προσλήψεις πυροσβεστών (τα οργανικά κενά είναι περισσότερα) ενώ το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων θα δοθεί και πάλι στη μίσθωση εναέριων μέσων, που βοηθητικό μόνο ρόλο παίζουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών.

    Και τι λύση βρήκε η κυβέρνηση για να προστατέψει τη λαϊκή περιουσία; Πρόσθεσε μέσα στον «κλιματικό νόμο» την υποχρεωτική ασφάλιση των νεόκτιστων κτιρίων σε περιοχές «υψηλής επικινδυνότητας»! Νέα χαράτσια στον λαό, στο όνομα της περιβόητης «ατομικής ευθύνης»!

      Μιλάνε μονότονα για άψογη συνεργασία των «εμπλεκόμενων φορέων» και δίνει προκαταβολικά συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον, τη στιγμή που η Πυροσβεστική και κυρίως η Δασική Υπηρεσία είναι απογυμνωμένες από προσωπικό, με απαρχαιωμένα και λειψά οχήματα και μηχανήματα, το τοπικό Συντονιστικό Πολιτικής Προστασίας με σοβαρές ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα. Και συνεχίζουμε να ζούμε με τα μισά δάση μας να είναι ήδη καμένα και τ’ άλλα μισά…να περιμένουν μοιρολατρικά την…κακιά στιγμή.

    Το τι πρέπει να γίνει το ξέρουμε όλοι. Το ξέρουν σίγουρα κι οι ειδικοί επιστήμονες που μιλούν για το τρίπτυχο πρόληψη-καταστολή-αποκατάσταση. Γιατί όμως ποτέ δεν προχώρησε αυτό ολοκληρωμένα, ώστε να προστατεύεται ουσιαστικά η ζωή και η περιουσία του λαού; Γιατί κάθε καλοκαίρι πρέπει να μετράμε νέες πληγές;

   Μα γιατί είναι άλλες οι λαϊκές ανάγκες κι άλλες οι «ανάγκες» της αστικής τάξης που βλέπουν και το δάσος σαν εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας. Για το λαό το δάσος είναι πηγή ζωής, ενώ για τους επιχειρηματίες πηγή κέρδους. Και βέβαια όλες οι κυβερνήσεις κάθε άλλο παρά τις λαϊκές ανάγκες υπηρετούν. Η εγκληματική λογική «κόστους –οφέλους» οδηγεί κάθε χρόνο σε καταστροφικές πυρκαγιές και, την ίδια ώρα που ο λαός μετράει θύματα και απώλειες περιουσιών, η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό σχεδιάζουν την «πράσινη ανάπτυξη» πάνω στα καμένα, με ανεμογεννήτριες, τουρισμό, επιχειρηματικά πλάνα. Όπως είπε κι ο πρωθυπουργός στην χιλιοκαμένη Εύβοια, από κει θα ξεκινήσουν «μεγαλόπνοα σχέδια» που θα…μεταλαμπαδευτούν(!) και στην υπόλοιπη χώρα! Περιμένουμε λοιπόν και στην περιοχή μας…τη λαμπάδα του πρωθυπουργού;

   Τι κάνουμε λοιπόν; Πώς θα προστατευτούμε αποτελεσματικά από την εμπρηστική πολιτική της κυβέρνησης; Δίνοντας τα δάση σε επιχειρηματίες-αναδόχους που θα αναλάβουν την…προστασία τους; Θα αφήσουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα, βλέποντάς τους να καίνε, να αποχαρακτηρίζουν και να κερδοσκοπούν πάνω στα δάση μας;

   Η απάντηση είναι μία: ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ! Να μην δεχτούμε την εμπορευματοποίηση των δασών! Να διεκδικήσουμε να παρθούν άμεσα μέτρα πρόληψης και αποκατάστασης. Να στελεχωθούν επαρκώς, με σύγχρονα μηχανήματα η Δασική και η Πυροσβεστική Υπηρεσία. Να υπάρχει ενιαίος, ολοκληρωμένος αντιπυρικός σχεδιασμός και να πάψουν να μας κοροϊδεύουν με αποσπασματικά μέτρα ή…μελέτες που περιμένουνε να ωριμάσουν! Να δυναμώσει και να γίνει πιο μαζική η πάλη για την διάσωση αλλά και την αξιοποίηση των δασών με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

    Δεν υπάρχουν σωτήρες! Τη μάχη θα τη δώσουμε εμείς, για να πάρουμε πίσω «αυτά που μας αρνούνται», αυτά που μας ανήκουν!